Arama
Güney Afrika’nın ilk siyahi başkanı: Nelson Mandela
Hayatını ırkçılığa karşı mücadeleye ve Güney Afrika halkının tüm bireylerinin eşit haklarla yaşayabileceği "özgürlük davası"na adayan bir isim, Nelson Mandela. Batı emperyalizminin yarattığı "ırkçılık" karşısında yaşamı boyunca mücadele veren Madiba, bundan tam 28 yıl önce Güney Afrika'nın seçimle iktidara gelen ilk siyahi başkanı olarak tarihe geçti.
Nelson Mandela, hayatını beyaz üstünlüğünü öngören Apartheid rejimine karşı mücadele etmeye ve ülkesinde siyah beyaz ayrımı olmadan toplumun tüm bireylerinin eşit haklarla yaşayabileceği özgürlük davasına adadı.
Beyaz olmayan halkın beyazlara karşı eşitlik mücadelesini savunan Afrika Ulusal Kongresi'ne (ANC) ilk kez 25 yaşındayken katılan efsanevi lider, yakın yol arkadaşları Walter Sisulu ve Oliver Tambo ile ANC'nin Gençlik Kolu'nu kurdu ve başkanlığını üstlendi.
Irkçılığın etkilerini ağır şekilde gösterdiği 1950'li yıllarda daha militanca bir örgütlenmeyi savunan Mandela, parti içinde etkin rol almaya başladı. Görüşleri nedeniyle defalarca tutuklanan Mandela'nın siyasi faaliyetlerde bulunması hükümet tarafından yasaklandı.
ANC'nin 1960'da ırkçı rejim tarafından yasa dışı ilan edilmesinden sonra düzenlenen bir eylemde 69 gösterici, polis tarafından öldürüldü.
Tarihe "Sharpville Katliamı" olarak geçen bu olaydan sonra daha da artan direniş hareketi, güvenlik güçleri tarafından şiddet kullanılarak bastırıldı ve binlerce kişiyi tutukladı.
Katliamdan sonra pasif direnişten vazgeçen Mandela, silah ve para yardımı toplamak üzere çıktığı yurt dışı seyahatinden döner dönmez tutuklandı. Halkı kışkırtmak ve hükümeti devirmeye teşebbüs etmekle suçlanan Mandela, 1964'te sonuçlanan "Rinova" davasında ömür boyu hapse mahkûm edildi.
Mandela'nın yargılama sürecinde yaptığı "Ben, tüm insanların uyum ve eşit fırsatlara sahip şekilde beraberce yaşadığı, demokratik ve özgür bir toplum idealini benimsedim. Bu, uğrunda yaşamak ve ulaşmak istediğim idealdir ama gerektiğinde bunun uğrunda ölürüm de" açıklaması hafızalara kazındı.
Cezasını çekmek üzere yüksek güvenlikli "Roben Island" ada hapishanesine gönderilen Mandela, 18 yıl sonra Cape Town'daki Pollsmoor hapishanesine nakledildi.
Arkadaşı Oliver Tambo tarafından başlatılan uluslararası kampanya sayesinde 1980'li yıllarda ırkçılığa karşı tepkilerin tüm dünyada yayılması sonucu adı duyulan Mandela, Afrikalıların özgürlük mücadelesinin simgesi oldu.
Mandela, 27 yılını demir parmaklıklar arasında geçirdikten sonra artan dış baskılar sonucu 11 Şubat 1990'da serbest bırakıldı.
Güney Afrika'da yapılan ilk demokratik seçimde Mandela, 1994'te ülkenin ilk siyahi devlet başkanı oldu.
Mandela, her kesimden Güney Afrikalının katıldığı seçimden sonra Hristiyan, Müslüman, Yahudi ve Hinduların dualarıyla görevine başladı.
1993'te Güney Afrika'ya barış ve eşitliğin gelmesi için verdiği mücadele nedeniyle Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü.
5 yıllık görev süresi dolduğunda yeniden aday olmayan Mandela, yaşamını sosyal sorumluluk projelerine adadı. Mandela, ülkedeki yoksulluğun temel sebebi olan ve oğlunun ölümüne yol açan AIDS ile savaştı ve vakfı aracılığıyla Güney Afrika'nın her alanda ilerlemesi için çalışmalarına devam etti.
Mandela'nın yaptığı 3 evlilikten 6 çocuğu oldu. 2011'de sağlık durumu bozulan Mandela, 5 Aralık 2013'te evinde hayata veda etti.
Mandela'nın mücadele ettiği Apartheid rejimine karşı kin ve nefret beslemek yerine zafer kazandıktan sonra ülkedeki beyazları da kucaklaması, tüm dünyanın liderliğine duyduğu hayranlığın en önemli sebebi olarak gösteriliyor.
Fikriyat