Arama
Leonardo da Vinci’ye dair 30 gizemli gerçek
Leonardo da Vinci ilginç ve gizemli hayatı ile daima ilgi çekmiş ve inceleme konusu olmuştur. Onu, ünlü Mona Lisa tablosuyla yani ressam kimliğiyle biliriz. Peki, ressamlığının yanında da Vinci'nin farklı uzmanlık alanları olduğunu biliyor muydunuz? Kaleme aldığı taslakların neden sadece "ayna karşısında" okunabildiğini, 30'dan fazla kadavrayı neden incelediğini veya Sultan II. Bayezid'e hitaben kaleme aldığı mektupta Osmanlı'ya ne teklif ettiğini? Dünya tarihinin en gizemli şahsiyetlerinden biri olan Da Vinci'ye dair bilinmeyenleri sizler için derledik.
Leonardo sanat adamı olduğu kadar bilim adamıydı. Sayısız kâğıdı felsefi, bilimsel denemelerle, notlarla dolduran, geometrik, mekanik, anatomik taslaklarla, yazılacak kitap, yapılacak makine tasarılarıyla kaplıydı.
Bu notları, saygısız bakışlardan korumak için, ancak ayna karşısında okunabilen ters harflerle yazan, üstelik gizli tutup kimseye göstermeyen ya da pek seyrek gösteren bir insandı.
Dük Muro'ya yazdığı mektubunda kendisine on konuda hizmet edebileceğini yazan Vinci, bunlardan dokuzunu mühendislik bilgileriyle gerçekleştireceğini söyledi. Da Vinci, onuncu konuyu ise plastik sanatlar olarak belirledi. 1482'de Dük Moro'nun (Dük Ludo-vico Sforza) hizmetine girdi. 1482'de Milano'ya gitti ve 16 yıl boyunca dük Ludovico Sforza'nın himayesinde kaldı.
Dükün sarayında matematikçi Pacioli ile tanıştı. Milano'nun Fransızlarca ele geçirilip düşürülmesine kadar 20 yıl ona hizmet etti. Mühendis, ressam ve yontucu olarak görev yaptı. Venedik'e geçen Leonardo, Türk hücumlarına karşı İzonzo tepelerinde istihkâmlar yapma görevini aldı.
1506'da Milano'ya döndü, ilk büyük anatomi kitabını yazdı. 1515'de yorgun ama üretken olarak Fransa kralının davetini kabul eden yaşlı usta, son yıllarını Cloux'da geçirdi.
Sağ elinin parmaklarına felç gelen Leonardo, resim ve heykeli bırakarak; park yapmak, sulama kanalları inşa ettirmek gibi eylemlerin plan projelerinde çalıştı. 2 Mayıs 1519'da vefat etti.
İstanbul'da Osmanlı'nın hüküm sürdüğü 16'ıncı yüzyılda, dönemin sultanı II. Bayezid, Haliç üzerinde yolcuların geçmesi ve eşya nakli için bir köprü yaptırmak istedi.
O dönemde İtalya'da yaşayan ancak ünü sınırları aşan Leonardo da Vinci, insanlığa faydalı olacak işlere imza atıyordu. Osmanlı sultanının köprü yaptırma isteğini duyan Da Vinci, bu fikri hayata geçirmek istediğini bir mektupla II. Bayezid'e iletti.
Leonardo, kaleme aldığı bu mektupta, çarkları rüzgârla dönen bir değirmenden ve gemilerin suyunu boşaltmaya yarayan bir tulumbadan söz etmişti. Ardından ise asıl konuya, yani Galata ile tarihi yarımada arasında kurulacak bir köprüden bahsetmişti.
Da Vinci, Sultan II. Bayezid'e hitaben şu sözleri kaleme almıştı:
"Acizleri, efendimizin Galata'dan İstanbul'a bir köprü kurdurmak için teşebbüse geçtiklerini işittim. Lakin bu işe ehil bir kimse bulamadıklarını öğrendim. Bu işten anlayan kulunuz, arzularınızı gerçekleştirebilir. Köprü, yüksek bir kemer üzerine kurulacaktır. Fakat bu kadar yüksek kemerli bir köprü üzerinden kimsenin geçmek cesaretini gösteremeyeceğini düşündüğüm için kenarlarını tahta parmaklıklarla örteceğim. Kemeri, o kadar yüksek tasarlamamın sebebi, altından yelkenlilerin rahatça geçebilmeleri içindir.