Arama
Peygamberimizin "cesur savaşçı" dediği sahabe: Sabit bin Kays bin Hatim
Sabit bin Kays bin Hatîm, Müslümanlar için büyük ibretler barındıran Uhud Gazvesi'nde kahramanca savaşan; muharebede 12 yerinden yaralanan bir sahabeydi. Öyle ki Peygamber Efendimiz bu savaş sırasında kendisine "cesur savaşçı" anlamına gelen "hâsir" diye seslenmişti. Sabit bin Kays, Uhud'un ardından pek çok savaşa katılmış; Müslümanlar arasında çıkan fitne olaylarında Hz. Ali'nin yanında yer almıştı.
📌Uhud Gazvesi'nde büyük kahramanlıklar gösteren Sâbit bin. Kays bu savaşta 12 yerinden yaralandı.
➡ Bundan dolayı Resûl-i Ekrem ona "hâsir" (cesur savaşçı) diye seslenerek iltifat etti. Resûlullah'ın bu gazvede kendisine "hâsir" diye hitap ettiği sahâbînin Sâbit'in kardeşi Yezîd bin Kays olduğu da rivayet edilir.
📌Uhud Savaşı, Bedir Savaşı'nın ardından Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında yapılan ikinci büyük savaştı. Savaşa adını veren Uhud dağı, Medine'nin kuzeyinde Mescid-i Nebevî'ye yaklaşık 5 kilometre mesafededir.
➡ Hicretin ikinci yılı olan 624 yılında Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında gerçekleşen Bedir Gazvesi'nde ağır bir yenilgiye uğrayan müşrikler intikam almak için hazırlık yapmaya başladılar.
📌Bedir'de Müslümanların hücumundan kurtulan Ebû Süfyân idaresindeki kervan Mekke'ye ulaşınca mal sahipleri bütün kârlarını savaş için harcamaya karar verdiler.
➡ Amr bin Âs ve Resûlullahın Bedir'de fidye almadan serbest bıraktığı şair Ebû Azze el-Cumahî'nin de aralarında bulunduğu dört kişilik bir heyet Mekke çevresindeki kabilelerden asker toplamak amacıyla görevlendirildi.
📌Yıl boyunca yapılan hazırlıklar sonucunda 2 bini ücretli toplam 3 bin kişilik bir ordu teşkil edildi. Ebû Süfyân kumandasındaki orduda 700 zırhlı, 200 atlı asker ve 3 bin deve vardı. Kocalarını teşvik etmek ve onların yanında savaşmak üzere kadınlardan da orduya katılanlar oldu.
➡Hz. Peygamber'in amcası Abbas bu hazırlıkları Mekke'den Gıfâr kabilesine mensup bir bedevi aracılığıyla Resûl-i Ekrem'e ulaştırdı.
📌Peygamberimiz sayısı 700'ü bulan askerleri savaş düzenine koydu ve en büyük sancağı Mus'ab bin Umeyr'e verdi. Düşmanın cephe gerisinden saldırıp İslâm ordusunu arkadan vurmasını önlemek için Abdullah bin Cübeyr kumandasındaki 50 okçuyu Uhud dağının karşısında, ordusunun sol tarafında kalan, daha sonra Cebelürrumât (okçular tepesi) diye adlandırılan Ayneyn tepesine yerleştirdi.
➡ Okçulara, galip gelinse bile ikinci bir emre kadar kesinlikle yerlerinden ayrılmamalarını, düşman ordusunun arkadan saldırması halinde ok atarak onları geri püskürtmelerini emretti.