Arama
7 güzel adamın çıkardığı Mavera dergisinin kuruluş hikayesi
Aralık 1976 - Haziran 1984 arasındaki ilk doksan bir sayısı Ankara'da, daha sonraki sayıları İstanbul'da yayımlanan Mavera dergisinin kurucuları yedi güzel adam olarak anılan Rasim Özdenören, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan, Alaeddin Özdenören ve Ersin Gürdoğan'dı. Büyük Doğu ve Diriliş dergileri çizgisinde yetişen edebiyatçıların çıkardığı bu dergi, özgün edebi anlayışı, kaliteli ürünleri ve duruşuyla başlı başına bir ekol olmayı başarmıştı. Peki derginin kuruluş hikayesi neydi? Mavera dergisine gelinceye kadar bu ekip hangi süreçlerden geçmiş ve Sezai Karakoç'u neden küstürmüşlerdi? İşte Rasim Özdenören'in anlatımıyla Mavera dergisinin kuruluş hikayesi…
Bu sırada lise yıllarında beraber olan arkadaş grubu, okulu bitirdikten sonra beraberliklerine İstanbul'da devam etmişti. Artık idol olan isimlerle tanışma vakti gelip çatmıştı. Necip Fazıl ve Sezai Karakoç ile tanışan gençler, bir müddet Necip Fazıl ve Karakoç'un dergilerine gidip gelerek kadroda yer almaya başladılar.
Büyük Doğu dergisi, heyecanları taze, okuma ve yazma aşkıyla yanıp tutuşan gençler için bir okul vazifesini görmüştü. Gençler burada fikir ve sanat anlamında olgunlaşmaya başladı. Fikirsel olgunlaşmanın yanında dergiciliğin teknik kısımları ile ilgili de bilgi sahibi oldular.
Büyük Doğu'da olgunlaşan gençler, 1966 yılında yeniden Diriliş dergisini çıkarmaya başlayan Sezai Karakoç'un bizzat isteğiyle bu derginin mutfağında yer almaya başladılar. Diriliş'te tecrübelerini attıran gençler, üzücü bir haberle karşılaşacaklardı. Gençlerin bütün ısrarlarına rağmen Sezai Karakoç, dergiyi kapatacağını bildirdi.
Dirilişin kapanacağı gençler arasında büyük bir üzüntüye yol açarken, sanat ve edebiyat faaliyetleri açısından büyük bir boşluk yarattı. Gençler, kültür ve sanat alanındaki bu boşluğun doldurulması gerektiği düşüncesi ve yazma isteklerinin körelmemesi adına 1968 yılında dergi çıkarma faaliyetlerine giriştiler. Rasim Özdenören, bu yeni dergi ismi için "Mavera" teklifinde bulundu fakat Nuri Pakdil bu ismin çok eski olduğunu ileri sürerek "Gökçeyazın" ismini önerdi. Gençler bu isimle de ortak bir paydada buluşamayınca "Edebiyat" isminde karar kıldılar.
Gençlerin çıkardığı Edebiyat dergisi öte yandan Sezai Karakoç'u oldukça üzdü, Karakoç gençlerin yaptığı bu hamleyi "kendisine bir hakaret" olarak algıladı. Başta Bayazıt olmak üzere bütün gençler Sezai Karakoç'un kırgınlığını gidermek amacıyla görüşme talebinde bulundu fakat Karakoç bu görüşmelerin hiçbirini kabul etmedi.
Edebiyat dergisi, her ne kadar dönemin kültür ve sanat ortamını canlandırmış olsa da büyük oranda profesyonellikten uzak bir çizgideydi. Genel olarak Pakdil'in insiyatifine bağlı olan bir yayımdı. Derginin profesyonellikten uzak olarak basılması ve buna ek olarak Nuri Pakdil'in dergiyi neredeyse tek başına sahiplenmesi ekibin diğer üyelerini rahatsız etmeye başladı.