Arama
A'dan Z'ye Cemal Süreya
Gözlerini hayata bir yük vagonunda açmıştı, İkinci Yeni'nin ele avuca sığmaz şairi Cemal Süreya… Yalnızlığın ve aşkın başkenti diyorduk ona. 1990'da yaşamını yitirdi ama Turgut Uyar'ın dediği gibi ''Cemal Süreya hiç ölür mü?'' Şiirleri sokaklara taşan, duvarlara yazılan bir şair o. Sevda sözlerimizi en içten şiire nakşeden bir kalemdir.
…Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni…
Bir dergiye verdiği röportajda şunları söyledi : "Niçin mi yazıyorum? Şiirimi mi soruyorsunuz? Çok kazık soru: Karşılık vermek çok güç benim için. Bugünümü alırsak, o kadar değil belki. Bugün, alışmışım, öteden beri yazdığım için de yazıyorum. Ama başta, ortada? Niçin yazdığımı kolay anlatamam. Kendim de pek anlamış değilim çünkü. Bir düşünce adamı için düşüncelerini yazarak ortaya koymak söz konusudur. Yazı onun için, düşüncenin doğrudan kalıbı, üstüne tam oturmuş giysidir. Ama özgül tanımıyla, yazmak başka bir olay. (...) Yazmak bana her zaman çok zor gelmiştir. Daha ilkokulda, ortaokulda adım 'üstad'dı. Şanslarım oldu. Ama bugün, daha önce de belirttiğim gibi, elli yaşı çoktan dönmüş biri olarak neye yetenekli olduğumu hâlâ çözebilmiş değilim."
1990'da Cemal Süreya hayatını kaybedince ertesi yıl Cemal Süreya Kültür ve Sanat Derneği tarafından şiir yarışması düzenlenmeye başladı. Metin Demirtaş, Arif Berberoğlu, Müslim Çelik, Özkan Mert, Erol Özyiğit, Haydar Ergülen, Selahattin Yolgiden, İbrahim Baştuğ, Altay Öktem, Ahmet Erhan, Sina Akyol, Erdal Alova, Hulki Aktunç, Yıldırım Türker, Enis Batur, Adnan Özer, Süreyya Berfe ve Metin Altıok bu yarışmada eserleriyle ödül alan şairler arasındadır.
Papirüs, Cemal Süreya'nın hayatının farklı dönemlerinde birkaç defa çıkardığı ve onun adıyla özdeşleşmiş bir dergidir. İlk olarak 1960'ta dört sayfa olarak yayımlanmaya başlanan dergi, şairi pek memnun etmez ve yayınına bir süre ara verilir. Süreya, 1966'da Paris'ten döndükten sonra dergiyi tekrar çıkardı. Papirüs bu dönemde edebiyat dünyasının vazgeçilmezlerinden biri oldu.
Cemal Süreya bir söyleşisinde başına gelen rastlantılardan bahsetti :"Bilir misiniz Emmanuella filminin Türkiye'de gösterilmesinde benim rolüm olmuştur. İçişleri Bakanlığı filmi yasaklayınca, Danıştay'a başvuruldu. Danıştay'da bilirkişiyim. Ben olmasaydım o film serbest bırakılmazdı... Rastlantılar... Galiba rastlantılara uygun bir adamım ben" der.
