Arama
Az bilinen divan şairlerinden beyitler
Divan edebiyatı denilince akla Fuzuli, Baki, Nedim gibi nam salmış belli başlı şairlerin ismi gelir. Fakat eski şiirimiz sadece bu şairlerden mi ibarettir? Aslına bakarsanız usta isimlerin gölgesinde kalmış Firaki, Veysi, İzzeti, Mahir gibi nice kalemler de divan şairlerimizdendir; nitekim seslerini yeterince duyuramamışlardır. Sizler için edebiyatın satır aralarında kalan az bilinen divan şairlerinden beyitleri derledik...
Geç gelir tiz gider deyü safa çekme keder
Alemin hali budur böyle gelir böyle gider
Faizi
Safa insana geç gelir ve erken gider diye keder çekme, dünyanın hali budur. Böyle gelmiş böyle gider.
Tiz: Erken
Cihanın nimetinden kendi ab u danemiz yeğdir
Elin kâşanesinden kuşe-i viranemiz yeğdirNadiri
Dünya dolusu maldan, kendimize ait bir tas su ile bir lokma ekmeğimiz yeğdir. Başkasına ait saraylardansa köşesinde oturduğumuz viranemiz hoştur bize.
Ab u dane: su ve lokma
Kâşane: Saray
Kuşe-i virane: Viranenin köşesi
Sermaye-i şairan tükenmez
Dünya tükenir yalan tükenmez
Razi
Şairlerin sermayesi hep yalan söylemektir ve asla tükenmez. Dünyanın bile sonu vardır ama yalanın sonu yoktur.
Şairan: Şairler
Çeşm-i insaf gibi kamile mizan olmaz
Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz
Talib
Olgun kişilerin terazisi insaflı bakıştan ibarettir. Kişinin noksanını bilmesinden büyük olgunluk olamaz.
Çeşm-i insaf: insaflı bakış
Kâmil: Olgun kişi
Mizan: Terazi
