Beyitlerin manasını kavramanıza yardımcı olacak 15 mazmun
Mazmun kelime anlamı olarak "anlam, kavram" demektir. Edebiyatta, bazı düşüncelerin ifadesinde kullanılan klişeleşmiş söz ve anlatımlara denir. Edebiyattaki terim anlamı "bir şeyin özelliklerini çağrıştıracak kelime grupları içinde gizlemek"tir. Divan edebiyatında şairler tarafından sıkça kullanılan bir kavramdır. Her edebiyatta olduğu gibi, divan edebiyatının da kendine özgü bir düşünce, zevk ve hayal dünyası mevcuttur. İşte divan edebiyatının hayal dünyasını anlamanıza yardımcı olacak 15 mazmun...
Giriş Tarihi: 13.04.2020
09:38
Osmanlı alfabesinin onuncu harfidir. Ayrıca kelimenin ''iki kat olmuş kanbur'' anlamı da vardır ki zaten harf de iki kat şeklindedir. Divan edebiyatında sevgilinin saçı büklümleriyle dalı andırır. Yine aşığın boyu çektiklerinden dolayı iki büklüm olmuş yani Elif iken dal a dönmüştür.
Kaddin eliftir iki yanında o dâl zülf Lâyıkı budur ki âşıka senden erişe dâd
Necâtî
Divan edebiyatını daha iyi anlamanızı sağlayacak 21 mazmun
Ab-ı hayat, "hayat suyu" anlamına gelmektedir. Türkçe adı bengisudur. Kaynağı karanlıklar demek olan zulmât, zulûmât, zulmet denilen ve menbaı meçhul diyarda bulunan sudur ki içen ölmez, dünya durdukça yaşarmış. Şark rivayetlerindendir. Bu suyu ibtidâ Hızır ve İlyâs Peygamberler bulup içmişler, sonra Allah bu pınarı insanların gözünden sakladığından İskender Zulümât'a kadar gittiği halde suyu bulamamıştır.
Tuhfe-i Vehbî Şerhi'ne göre âb-ı hayat (dirilik suyu); mahbûbun ağzı ve can bağışlayan söz demektir. Şark edebiyatının en zengin mazmunlarından birini teşkil etmiştir.
Gün yüzünden utanıp âb-ı hayât Meskenin etti verâ-yı Zulümât
Hâkânî
Divan edebiyatından beyitler ve anlamları
Arap alfabesinin ilk harfidir. Düz bir çizgiden ibaret olup noktanın uzatılmasıyla meydana gelir. Noktası yoktur, kendinden sonraki harfle birleşmez. Bu bakımdan kesrete bulaşmamış, kayıtsız ve hür olarak vasıflandırılır. Divan edebiyatında sevgilinin boyu elife benzer. Alfabenin ilk harfi olduğu için âşık da sevgilinin güzellik kitabında ilk defa boyunu okur. Şairler elif yanında lâm(zülf) ve mîm(ağız) harflerini de zikrederek Kur'an'da birkaç yerde geçen Elif-lam-mim ayetlerine işaret ederler.
Gönlümün levhinde okurdum elif kaddin revân Ben dâhi bir doğru harf öğrenmedim üstâddan
Ahmed Paşa
Divan edebiyatında sıkça kullanılan terimler
Çok eski Acem efsânesine göre, Husrev-i Pervîz'in maşûkası olan Şirin'in diğer âşığıdır. Husrev tarafından bir dağın arkasına hapsolunmuş ise de Şirin'e kavuşmak için dağı yarmış ve Şirin'in emriyle Cûy-ı Şir adlı suyu getirmiştir. Veya süt akıtmıştır.
Şark edebiyatında aşk uğrunda en büyük müşkülleri yenen kahraman olarak zikrolunur. Bir adı da dağ delici demek olan Kûhken'dir.
Olsaydı bendeki gam Ferhâd-ı mübtelâda Bir âh ile verirdi bin Bîsütûn'u bâda
Fuzûlî
"Açılmamış çiçek, tomurcuk" anlamına gelmektedir. Divan şiirinde gonca; sevgilinin ağzı yerine kullanılır ve açılmamışlık özelliğiyle kendini gösterir. Tıpkı insanın güldüğü zaman ağzının açılması gibi. Oysa kapalı hali içinde sırlar saklayan bir gülü andırır, onun açılması sırrın açığa çıkmasıdır. Goncanın açılması ''çâk olmak, sînesini çâk etmek, yüzünden örtüyü atmak, dîdârı keşfeylemek'' gibi şekillerle kendini gösterir. Bunda da saba rüzgarının önemi büyüktür. Gonca açılınca çiçeğin(genellikle gülün) kokusu ortaya çıkar. Gonca olan ağız açılmadığı zaman remz ile konuşur. İçinin kırmızılığı ve tazeliği nedeniyle ele alınan gonca, içinde mücevher saklama (la'l dudaklar ve inci dişler) özelliği gösterir. Gonca bazen kadehi andırır, bazen de defter olur. Kadeh oluşu içinin şarap şeklinde olmasından, defter olması da içinde yapraklar bulunmasından dolayıdır. Kapalı ve bâkir olması nedeniyle ise bir geline benzetilir.
Dehen-i gonce-i ter dürlü letâif söyler Gülüp açılsa aceb mi gül- i rengin-ruhsâr
Bâkî