Arama
Divan edebiyatının üstadı Zati'nin beyitleri ve anlamları
Divan edebiyatının önemli şairlerinden biri olan Zati, 16. yüzyılda yaşadı. Üstad olarak anılan şair, döneminin en çok şiir yazan kalemlerinden biriydi. Öyle ki üç divan oluşturacak kadar şiiri bulunurdu. Yahya Bey, Baki gibi önemli şahsiyetlere hocalık yapan Zati, birçok gencin yetişmesine de vesile oldu. İyi bir eğitimi olmamasına rağmen yeteneklerini geliştiren usta şairin hafızlarda yer edinen şiirlerini sizler için derledik.
Şu denlü irdi tîrün zahmı cisme ey kem ân-ebrû
Gören didi be bu ucdan uca ayn-ı ûyûn olmış
Ey keman kaşlı! Okunun yarası cisme öyle bir geçti ki gören; "Bu adam uçtan uça göz göz olmuş‟ dedi.
Kem ân-ebrû: Keman kaşlı
Yoluna cânum revân itsem gere cânâ didüm
Yüzüme bin hışım ile bakdı did cânun mı var?
"Ah sevgilim canımı kurban etmem gerek senin için!" diye bağırdım. Sevgili, bin öfkeyle yüzüme baktı ve dedi ki; "Canın! Senin daha harcanmayan canın mı var?"
Revân: Yürüyen, giden
Gönül murgın tutan şol kim kara zülfeynün agıdur
Eger kim âb-ı hayvânı içersem ansuz agıdur
Gönül kuşunu tutan şu kara saçlarının ağıdır, eğer onsuz hayat suyu içersem bana zehirdir.
Gönül murgı: Gönül kuşu
Ab-ı hayvân: Hayat suyu
Nikâbın açtı tâ ol meh cemâli âfitâbından
Serâser on sekiz bin âlemi pür kıldı tâbından
O ay gibi olan güzel güneşi andıran güzelliğini örten örtüyü kaldırınca on sekiz bin âlemi baştan başa ışığıyla doldurdu.
