Edebiyatımızdaki ünlü şiirler kimlere yazıldı?

Herkesin ezbere bildiği şiirlerden birisidir Beklenen. Peki, bu şiirin hikayesini biliyor muydunuz? Anlatılanlara göre Necip Fazıl, hafızalardan silinmeyen bu dizeleri, üniversite yıllarında aşık olduğu güzel bir kız için yazmıştı. ➡ Necip Fazıl, üniversite yıllarında okul salonundaki voleybol maçını seyrediyordu. Takımda oyuncular arasındaki genç bir kız dikkatini çekti. Tam o anda, uzun zamandır maçı değil de o hanımı izlediğini ve ondan hoşlandığını fark etti. Okulda tanınan isimlerden biri olan Necip Fazıl ile genç kız göz göze geldi ve birbirlerine gülümsediler. ➡ Artık Necip Fazıl, hiçbir maçı kaçırmıyordu. Ankara Koleji'nin her dağılış saatinde, okul civarında oluyordu. Karşılaştıklarında, çok hafif bir gülümseme, minik bir baş eğmesi ile selamlaşıyorlardı. ➡ Necip Fazıl, voleybol takımının kaptanı ile arkadaştı. Sonunda dayanamayarak arkadaşına durumu açtı. Bir şekilde tanışmak istiyordu genç kızla. Arkadaşı hafta sonu konser olduğunu söyleyip Necip Fazıl'ı da davet etti. Böylece hep beraber olacak ve tanışma fırsatı bulacaktı. ➡Konser alanına girerken kaptan ikisini tanıştırdı. İçeride, arkadaşı küçük bir hamleyle ikisini yan yana getirdi. ➡ Çıkışta konuşurken genç kız, Necip Fazıl'a bir sonraki hafta Adana'da maçları olduğunu söyledi. 'Sizi her maçımızda görüyoruz. Alıştık neredeyse. Yarın Adana'da maçımız var. Gözlerimiz sizi arayacak.' diyerek onunla şakalaştı. ➡ Cebinde onu ancak Adana'ya götürüp getirecek ve öğle yemeğini karşılayacak kadar para vardı. Gece yarısı hareket eden otobüse bindi. ➡ Necip Fazıl, maçı izledikten sonra tek kelime konuşmadan oradan ayrıldı. ➡ Geçen zamanın ardından kız, defterinin arasında bir not buldu. Necip Fazıl, o ana kadar hissettiği duygularını şu dizeler ile kaleme aldı: 'Ne hasta beklerdi sabahı ➡ Ona karşı hissettiği bu samimi duygular karşında genç kız Necip Fazıl'a; 'Senden hoşlanıyorum ama senden önce tanıştığım biri vardı. Onu da hayatımdan o kadar kolay çıkaramam. İkiniz arasında seçim yapmam gerekecek.' dedi. ➡ Aradan aylar geçtikten sonra, bir gün Necip Fazıl'ın kapısı çalındı. Gelen voleybol takımındaki o genç kızdı ve artık birlikte olabileceklerini söylüyordu. Bunun üzerine Fazıl, bir dörtlük daha yazıp kıza verdi. 'Geçti istemem gelmeni 'Sarı saçlarına deli gönlümü Şair, sanat hayatı boyunca mümkün mertebe bu şiirin hikayesini anlatmaktan kaçınır. Anlattığı vakitlerde de konu hakkında çok derine inmeden yüzeysel ifadeler kullanır. Bu şiiri neden yazdığını 'Bir gün içime bir şey düşmüş, yazmak istemişim, yazmışım…' şeklinde açıklayan Karakoç, gençliğinde aşık olduğu bir kadından bahseder. Şair, Mihriban şiirini ,hakkında detay vermekten kaçındığı bu kadına yazmıştır. Yalnızca 'O mektup yazardı bana, gönderirdi, ama ben ona gönderince zor olurdu. Ben ona gazete gönderirdim, o bana mektup…' diyerek aşklarını uzaktan saf ve tertemiz bir biçimde yaşadıklarına dair bir ipucu verir. Karakoç, birbirini seven iki insanın mektup ve gazete aracılığıyla söz gelimi uzaktan aşklarını yaşamalarını, 'O bana mektup yazardı, ben ona yazamazdım. Elin kızının evine mektup mu gönderilir, ayıptır. Yaşadığı şehirde bir gazete çıkardı ben o gazeteye şiirler yazardım. Herkes şiir diye okurdu ama Mihriban bilirdi ki kendine mektuptur onlar.' şeklinde ifade eder. Karakoç'un, 'İki şiiri de bilirdi… Ben, 'Artık unutalım bunları' dedim. 'Unutmak kolay mı?' diye bir mektup geldi. Ben de 'Unutmak kolay mı deme, unutursun Mihriban'ım' diye yazdım. O belki de unutmamıştır da, ateş kalmamıştır… Ateşin harlı zamanı ayrı, korlu zamanı ayrı, küllü zamanı ayrıdır...' ifadeleri, başlangıç ve gelişim sürecinin ayrıntılarını tam olarak bilmediğimiz bu yüce sevginin bitişine dair az da olsa malumat sahibi olmamızı sağlar. Yıllar boyunca Karakoç'a sorulan o meşhur soru şuydu; kimdi bu Mihriban? Karakoç, bu soruya belki yüzlerce kez maruz kalmıştı fakat verilen cevapların ortak özelliği; cevapların yine aynı müphemliğe çıkmış olmasıydı. Abdurrahim Karakoç, 'Kimdir Mihriban?' sorusuna şu şekilde yanıt verir: 'Ha, kimdir bu Mihriban? Herkes bunu sorar… Mihriban diye bir kimse yoktur. Mihriban, sembol bir isimdir. Ha, muhatabım mı yoktu? Kesin vardı canım, olmasa bu şiir böyle çıkar mı? Olduğu için de böyle çıktı işte… Adı Mihriban değil, ama var… Geçenlerde biri, 'Ya ağabey, biri senin Mihriban'ın hikâyesini anlatıyordu' dedi. 'Yok, hepsi yalan söylüyor' dedim. Tabii, benden çıkmadığına göre, herkes farklı farklı anlatacaktır. Ben de kimseye anlatmadım, daha da anlatmam… Yaşayıp, yaşamadığını da bilmiyorum. Yani başımızdan geçmiş bir macera gibi bir şey, fakat vuslat olmamış, o kendi yoluna gitmiş, ben kendi yoluma… Ben onun ismini verirsem, ayıp olmaz mı bu?' İşte usta şair Mihriban'ı bu şekilde tanıtır. Fikriyat podcat uygulamasından Prof. Dr. İsmail Güleç'in sunumuyla Televizyonda verdiği bir röportajında ise kendisine Mihriban'ın kim olduğunu soran muhabire, 'Dünyanın her tarafında ben de bilmiyorum artık kimdi olduğunu, o şifreyi açmayacağım, o şifre öyle kalacak çözülmeyecek...' diye nükteli bir cevap verdikten sonra, 'Herkesin bir Mihriban'ı var...' diyerek ekler. Mona Rosa. Siyah güller, ak güller. 1952 yılının pazar günü sınıfça bir kır gezisi düzenlendi. Sezai Karakoç'un katıldığı bu gezide arkadaşları ıslarla Monna Rosa şiirini okumasını istedi. En nihayetinde dostlarını kırmayarak okudu. Bir üst sınıftan arkadaşı olan Cevat Geray, Sezai Karakoç'tan bu şiiri istedi ve ondan habersizce Hisar dergisindeki arkadaşlarına götürdü. Şiirin dergide yayınlanmasıyla büyük ilgiyle karşılandı. O kadar takdir görmüştü ki Mülkiye dergisinde adına nazireler yayınlandı. Yıllar boyunca okurlar arasında Muazzez Akkaya hakkında birçok efsane söylendi. Bunlardan birine göre okulların tatil olduğu dönemde Muazzez Hanım, Geyve'deki yazlıkta kalıyordu. Sezai Karakoç'ta tam karşısındaki yazlığın bahçesinde bahçıvan olarak çalışıyordu. Ve en nihayetinde ona şiir yazdı. Mezuniyet töreni yapıldığı sırada Sezai Karakoç, yazdığı bu şiiri tam da Muazzez Akkaya'nın karşısında okudu. Alkış tufanı koparan ve üç kez art arda okunması istenen şiir Mona Rosa'ydı. Sahneden ineceği sırada Muazzez Hanım yanına gelerek ona hala teklifinin geçerli olup olmadığını sordu. Sezai Karakoç 'Senin aşkın artık benimkine yetişemez.' diyerek hayır cevabını verdi. Ertesi gün Muazzez Hanım'ın intihar ettiği duyulur. Fakat Muazzez Akkaya'nın bu şiirden sonra bulunduğu yeri terk edip intihar ettiği gibi bilgiler gerçek dışıydı. Zira Muazzez Akkaya, bir müddet Amerika'da yaşadı, hatta bir bankanın reklam filminde yer aldı. Peki, Mona Roza şiiri ile ilgili bilinen gerçekler neler? Sezai Karakoç'un 14 kıtalık 'Mona Rosa' şiirinin kıta başlarındaki harflerin yan yana getirilmesiyle 'Muazzez Akkaya'm' akrostişi ortaya çıkmaktadır. Sezai Karakoç hiç evlenmemiştir, bu da doğrudur. Sezai Karakoç da, Muazzez Akkaya da Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde öğrenim görmüştür. Efsanelerin aksine Muazzez Akkaya intihar etmemiş ve yıllar sonra verdiği bir röportajla da Mona Roza'nın gizeminin hafifçe çözülmesinde katkısı olmuştur. New York'ta büyük kızı Ayşegül Giray ile birlikte yaşayan Muazzez (Akkaya) Giray, Mülkiye'yi bitirdikten sonra Hazine avukatlığı yapmış, Maliye Bakanlığı'na çalışırken aynı kurumdan Orhan Giray'la aşk evliliği yaparak evlenmiş ve 3 çocuğu olmuştu. Akkaya'nın 48 yıl süren bu evliliği Orhan Giray'ın vefatıyla neticelenmişti. Muazzez (Akkaya) Giray, Sezai Karakoç'un ilgisini fark ettiğini söyleyip, aralarındaki herhangi duygusal ilişki durumu olmadığını şöyle anlatmıştı: 'Ben okuldan sonra mutlu bir evlilik geçirdim. O döneme ait fotoğrafların çoğunu imha ettim, keşke saklasaydım diyorum bazen. Kendisiyle hiç görüşmedim, 15 yıl önce bir arkadaşım görüşmüş, onun aracılığıyla haber aldım. Kendisine, bana olan sevdasına, aşkına hep saygı duydum. Okul yıllarında da bana olan ilgisini fark etmiştim; bu şiiri yazdığını da biliyordum ama ben aynı yakınlığı duymamıştım. Belki bir yerde karşılaşırsak bir merhaba derim. Allah hepimize uzun ömür versin.' Şehir efsanesinin tam aksine Muazzez Akkaya, esin kaynağı olduğu Mona Roza şiirinden hiç haberdar olmamıştı. Yıllar sonra Muazzez Akkaya'yı konuşturan isimler de aile dostu Geyveli şair Fahri Ersavaş ve Eşme köyünden yazar Şeref Elma olmuştu. Muazzez Akkaya (Giray) gerçekleştirdikleri söyleşide, Mona Roza ketumiyetini hala sürdüren Sezai Karakoç'un şiirindeki kadın olarak tüm söyledikleri büyük ilgi uyandırmıştı. Mesela iddia edildiği gibi konferans salonunda bir şiir okuduğunu hatırladığını aktarırken, salondan kaçtığı iddiasını reddetmekteydi. *MUAZZEZ AKKAYA KİMDİR? Orta okul mezunu memurlardan Hamid Akkaya ile Fitnat Hanım'ın kızıdır. 1930'da Geyve'de doğdu. 1949'da Kandilli Kız Lisesi'ni 'Pekiyi' derecede bitirdi. S.B.F.'nden mezuniyetini müteakip, Maliye Bakanlığı stajyer Memurluğuna tayin edilerek Devlet hizmetine girdi. Nisan 1955'te Karayolları Genel Müdürlüğü, Ağustos 1955'te tekrar Maliye Bakanlığı, Mart 1957'de Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü teşkilatlarında memurluklara girdi. Bu arada Ankara Hukuk Fakültesi'nde fark sınavı verip sertifika aldığından, Ocak 1960'da Maliye Bakanlığı Hazine avukat stajyerliğine, sonra avukatlığına getirildi. Eylül 1964'de Eşi Orhan Giray'ın Tel-Aviv Mali Müşavirliğine nakli üzerine memuriyetten ayrılıp Tel-Aviv'e gitti. 1967'de yine eşiyle birlikte Türkiye'ye dönüp avukatlığa başladı. Ankara Barosu'na kayıtlı avukatlık yaptı. 7 Kasım 1958 Cuma günü S.B.O. 1944 yılı (2602 Sıra Numaralı) mezunlarından Orhan Giray ile evlendi; 9.6.1959 doğumlu Ayşegül Giray, 24.3.1961 doğumlu Ela Meral Giray adlarında 2 kızı ile 4.4.1967 doğumlu İhsan adında 1 oğlu vardır (1970). İngilizce bilmektedir. (11 ve 15'inci fotoğraflarda yer alan renkli harfleri sırasıyla birleştirin) Sezai Karakoç, vakarı, onuruna düşkünlüğü, içe kapanıklığı, aşırı kırılganlığı ile tanınırdı. Bundan dolayı uzun yıllar bu şiir hakkında konuşmadı. En sonunda arkadaşlarının sorusu üzerine son kez konuştu: '19 yaşındaydım. Heyecanlı bir genç. Şiirde yeni bir dönem başlamıştı. Ölçüsü olmayan vezinsiz, kafiyesiz şiirler yazılmaya başlanmıştı. Hece ölçüsü de bitmişti. Serbest şiir yazılıyordu. O dönemin bu serbest şairleri, eski dönemleri kötülüyordu. Tabi isterdim ki öz edebiyatımız olan divan edebiyatı ile yazılabilsin şiirler. Ama tek başıma ben aruzu getiremem ya. Aruzu geçtim hece de gidiyordu artık. O dönem dedim ki hece ile bir şiir yazayım. Bu serbestçi şairler divanla dalga geçiyordu. Gül bülbül, gül bülbül başka bir şey yok diyorlardı. Sezai Karakoç'un sevda yüklü şiiri ve ardındaki sır perdesi (11 ve 15'inci fotoğraflarda yer alan renkli harfleri sırasıyla birleştirin) O dönemde şiirlere yabancı isim verme geleneği vardı. Birde bu serbestiler gül ile dalga geçince bende ''Mona Roza'' koydum şiirin adını. Tek gül anlamında bir şey. Tamamıyla kendimi denemek için yazdım şiiri. Akrostiş şiir yazma modası vardı birde. Genç şairler çok hevesliydi akrostiş şiirler yazmaya. Ben de gencim tabi, hem hece ölçüsüyle olsun hem de akrostiş olsun diye bir şiirde ben kaleme aldım. Okuldan bir arkadaşımın ismiyle yazdım. Bir gün mülkiyede o zaman ikinci sınıftayım Ankara'nın meşhur bir kırı var Söğütözü diye oraya gittik. Bir bahar günüydü, 20 Nisan. Yazdığım şiirden birkaç yakın arkadaşım haberdardı. O kır gezisinde oku diye tutturdular. Tabi diğerleri de oku dinleyelim deyince ısrarlı oldular okudum. Tabi beğendiler. Sonra döndük akşam. Öbür gün bizimle birlikte kır gezisine katılan 3. sınıflardan bir arkadaş vardı yanıma geldi. Kendisi mülkiye de Yeşilay başkanı idi. Ben de içkiye karşı diye severdim bu kişiyi. (11 ve 15'inci fotoğraflarda yer alan renkli harfleri sırasıyla birleştirin) Şiiri herkes çok beğendi. Ama kimse 30 sene boyunca akrostiş olduğunu fark etmedi. Ben şiirimi kıta olarak yazdığım için kimse anlamamıştı akrostişi. Bir gün Hisar Dergisi kapanınca, Hisar Dergisini anmak isteyenler bir araya gelmişti Ankara'da. O buluşmada Hisar dergisinin sahibine bir arkadaşı benim şiirim üzerine konuşulurken ''o şiir akrostiş'' demiş. Tabi Hisar'ın sahibi şaşırmış ''ya olur mu öyle şey diye''. Ta 30 yıl sonra tartışmaya başlamışlar. Hadi bakalım demişler şiire. Sonra incelemişler akrostişi fark etmişler tabi. (11 ve 15'inci fotoğraflarda yer alan renkli harfleri sırasıyla birleştirin) Sonra o dergi sahibi bunu radyo da anlattı ''Şiir akrostiştir'' diye. Tabi bu durum benim kulağıma da çalındı. Ama sanmayın o adam şiiri inceleyip de şiirimin akrostiş olduğunu anladı. Bu olaydan iki hafta önce bir yakın arkadaşıma şiirin akrostiş olduğunu açıklamıştım. O da yakınına paylaşmış. Öyle öyle derken çıktı durum ortaya. Yoksa bir 30 sene daha beklerlerdi şiiri anlamak için.' Şiirin akrostiş olduğu çözüldü. Sonra da herkes bir rivayet uydurdu. Şiiri mülkiye de okumuşum da birisi intihar etmiş. Ne şiiri mülkiye de okudum. Ne de birisi intihar etti. Şairinin reddettiği şiir diyorlar. Hepsi uydurma. Birisi benim yüzümden intihar etse ben yaşayabilir miyim? İşte böyle, bir daha bu şiirle ilgili hiçbir şey söylemeyeceğim, ilk ve son…' (11 ve 15'inci fotoğraflarda yer alan renkli harfleri sırasıyla birleştirin) Sezai Karakoç ise tüm bu iddialara karşın şiirinin sadece sanat amacıyla yazıldığını söyledi: 'Bu şiir gittikçe beni dünyasına çekmekteydi. Gül kavramını yeniden diriltmenin gereğini düşünüyordum hep. Monna Rosa böyle doğdu, modern bir Leyla ile Mecnun denemesiydi bu. Bir gencin dilinden anlatılış şeklinde başladı şiir. Rosa bilindiği gibi gül demektir. Böylece aşağılanan gül kavramını yeniden gündeme getirmek istedim.'' Mevhibe Hanım, Güzel Sanatlar Akademisi'nde okurken güzelliği ile çevresini etkileyen biridir. O dönem sinema yıldızlarından Rita Hayworth'a benzerliğinden onun filmine atfen Gilda diye çağrılırmış. Uzaktan akrabası olan Oktay Akbal (ki o da kendisine hayrandır, hikayelerindeki Hisya'dır) sayesinde şairler dünyasını tanır. Özdemir Asaf aşık olmuştur Mevhibe Hanım'a ama karşılıksız bir aşktır bu. Özdemir Asaf, lavinia kelimesini hangi anlamda kullandı bilmiyoruz ama lavinianın birkaç anlamı var: Bir çiçek cinsi (ölüm çiçeği), Shakespeare'in Titus Andronicus adlı eserinde Roma İmparatoru Başkomutanı Titus'un güzeller güzeli kızıdır. Tamaro'nun iki oğlu tarafından tecavüze uğrar. Babası Titus tarafından öldürülür. 'Sana gitme demeyeceğim. Cahit Külebi, 1944'te Tarih öğretmeni Süheyla Hanım ile evlenir. Antalya'ya tayinleri çıkan karı kocanın sade ve mütevazi bir yaşamları vardır. Oldukça titiz bir kişiliğe sahip olan Külebi, bir gün temizlik yapmak için masasını dağıtan eşine ' Masamı elleme' diye bağırmasının ardından eşler arasında bir tartışma peyda olur. Tartışmanın ardından Süheyla Hanım küser, kapıyı çarpıp yatmaya gider. Cahit Külebi, bu olaylar neticesinde eşini kırdığı için çok üzülür ve o gece 'hikaye' şiirini yazar. Senin dudakların pembe Attila İlhan bu şiiri, Paris seyahati sırasında tanıştığı ve oldukça etkilendiği Maria Missakian'a yazmıştır. İlhan Türkiye'ye dönmek zorunda kalmış ama Maria'yı bir türlü ülkesine getirtememiştir. Mektuplarla devam eden aşkları aradan geçen seneler içinde kopmuş ve yıllar sonra şair, Maria'nın evli, mutsuz ve alkolik bir kadın olduğunu öğrenip yıkılmıştır. Maria Missakian Yüksekkaldırımda bir akşam Yahya Kemal'in ünlü şair Nazım Hikmet'in annesi, ressam Celile Hanım ile olan aşkları dillere destandır. Yahya Kemal'in Nazım Hikmet'e ders verirken tanıştığı Celile Hanım ile olan ilişkisi mutlu sonla noktalanmamış, bu aşktan geriye şairin ölüme yazıldığı zannedilen ama aslında Celile Hanım'ın Heybeliada'dan İstanbul'a doğru yol alışında yaşadığı kederi anlattığı meşhur şiiri kalmıştır. Sessiz Gemi Artık demir almak günü gelmişşe zamandan Nazım Hikmet çok sevdiği Piraye'ye pek çok şiir yazmıştır. Bu şiir ise içlerinden en ünlü olanıdır: Ne güzel şey hatırlamak seni Abdülhak Hamit Tarhan'ın kaybettiği eşi Fatma Hanım'ın ardından yazdığı bu şiir bir kadın için yazılmış şiirlerin en hüzünlülerindendir. Makber Eyvah! Ne yer, ne yâr kaldı, Şükûfe Nihal, Türkiye'nin hızla değiştiği yıllarda şiir, öykü, roman kaleme almış bir edebiyatçımızdır. 1920'li yıllarda Erenköy'de bahçelerde, köşklerde edebiyatçılar toplanır, sohbetler ederdi. İşte böyle bir günde Nazım Hikmet küçük bir kağıda 'Ben sizin için çıldırıyorum, siz bana aldırış bile etmiyorsunuz.' yazdı ve Şükûfe Nihal'e verdi. Daha sonra, Nazım arkadaşlarına Bir Ayrılış Hikayesi'ni Şükûfe Nihal'e yazdığını söylemiştir. Şükûfe Nihal'e yalnız Nazım değil, Faruk Nafiz de aşk şiirleri yazmış. 'Çılga gibi Şairin annesinin arkadaşı ve komşuları olan Fahriye Hanım'a yazdığı ve eşinin 'Evlendiğimizde o kadın 70 yaşındaydı. Ben Fahriye Abla'yı hiç kıskanmadım' dediği şiir, edebiyatımızın en bilinen şiirlerinden biri olmuştur. Fahriye Abla Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar, Ayten; şairin İş Bankası'nda çalışırken tutulduğu, kendinden oldukça ufak stajyer bir kızdır. Evli olan Oğuzcan, Ayten'e olan tutkusunu dizelere şöyle dökmüştür: Arkadaşı Vedat Günyol'un kardeşi Mihrimah Hanım'a aşık olan ancak aşkını gizlice içinde yaşayan Tarancı, Kara Sevda şiirini onun için yazmıştır. Bu aşkını çok uzun seneler sonra arkadaşına itiraf etmiştir ancak Mihrimah Hanım artık evlidir. Vedat Günyol 'Keşke zamanında söyleseydin, evlenmenizi çok isterdim' demiş, bunun üzerine Tarancı derin bir pişmanlığa düşmüştür. Kara Sevda Bir kere sevdaya tutulmaya gör; Diyarbakır'a sürgüne gitmeden Ankara'da arkadaş toplantılarında tanışırlar. Leyla Erbil 23, Ahmed Arif 27 yaşındadır. Yeni yayınlanan 1954-1957 ve en son 1977 olmak üzere 60'ın üzerinde mektubu, şairin Leylim diye hitap ettiği Leyla Erbil yayınlamaya karar verdikten sonra, kitabı göremeden yaşama veda eder. Ahmed Arif bu mektuplarında 'Leyla zalım Leyla' diye başlar. Kör kütük aşık Arif, aşkına karşılık bulmak için yazmış, Leyla Erbil ise dostluk sınırını çizmiş ve bu sınırı gün geçtikçe derinleştirmiştir. Mektuplarında 'İlk sen mağlup ettin beni.' der. Diğer taraftan 'Sen ister dostum ol ister sevgilim. Yeter ki hayatımda ol. Sen bana geldikçe sana ihtiyacım olacak. Senden başka hiç bir isteğim yok.' der. Ay Karanlık şiirini de Leyla Erbil'e yazmıştır. Hasretinden Prangalar Eskittim Seni, anlatabilmek seni. 'Bir de sevgilim vardır pek muteber Mari, Bedri Rahmi'nin asistanlık yaptığı Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü'ne misafir öğrenci olarak gelmiştir. Bedri Rahmi'nin bir büstünü yapar. Bedri Rahmi de birçok portresiyle, ona yazılmış şiirlerle cevap verir. Mari 1946'da menenjit-tüberküloza yakalanır. 2. Dünya Savaşı yeni bitmiştir, ilaçlar çok pahalıdır. Bedri Rahmi birçok tablosunu sattıysa da Mari'yi kurtaramaz. İşte o dönem içkiye başlar. 1949'da Büyük Kulüp'te bu şiiri okurken ağlamaya başlar. Bunun üzerine eşi Eren Eyüboğlu evi terk edip Fransa'da yaşamaya başlasa da, daha sonra eşinin yanına döner, ama bunu hiç unutmaz. 'Karadutum, çatal karam, çingenem Tomris Uyar 'Bir ara ben onun dünyaya açılan penceresi olmaktan da öte bir şeydim. Bir parçası gibiydim. Ve kendimi bir parçası gibi hissettiğim için de sıkılıyordum tabii.' Der Tomris Uyar Turgut Uyar için. Aralarındaki ilişkiyi şöyle özetler: 'Turgut, beni her an elinden kaçıracakmış gibi gereksiz bir kaygıyla yıpranacak, ben de hiçbir rekabetin olmadığı bir alanda boyuna birinci seçilmekten yorulacaktım.' Turgut Uyar, 'Bir Bozuk Saattir Yüreğim Hep Sende Durur' şiirini Tomris Uyar' yazmıştır. Turgut Uyar'ın, eşi Tomris Uyar'a ithafen yazdığı 'Tomris' şiiri şöyle: Senin için alışılmış şeyler söyleyemem sana yaraşmaz

Edebiyatımızdaki ünlü şiirler kimlere yazıldı?

Edebiyatımıza damga vuran şiirlerin kimler için yazıldığını merak ettiniz mi hiç? Çok sevilen "Beklenen", "Mona Rosa", "Mihriban", "Sessiz Gemi" ve daha pek çok şiir kimler için yazılmış olabilir? İşte edebiyatımızdaki en sevilen şiirlerin perde arkası...

Maria Missakian

Makber

2025 Türk Dünyası Kültür Başkenti: Aktau

Mersin'de "Bolkarlar'dan Toroslar'a Desenlerin Sırrı" temalı defile düzenlendi

"Selvi Boylum Al Yazmalım" Kazakistan'da tiyatro oyunu oldu

Cengiz Dağcı'nın kaleminden "Üşüyen Sokak"

İsmet Özel'in Taşları Yemek Yasak kitabından düşündürücü satırlar

Ekrem Demirli'nin ufuk açıcı cümleleri

İslam’dan edebiyata kadar en özgün konuların podcastleri

Filistin'deki zulme karşı Müslüman tavrı nasıl olmalı - PODCAST

Uygur Türklerinin kaderini değiştiren 48 madde

"Selvi Boylum Al Yazmalım" Kazakistan'da tiyatro oyunu oldu

PODCAST I Fergana Vadisi'nin önemi

Merhametten ve empatiden uzak Çocuk Hakları Günü!

Metoda dair: Yöntemi gözden geçirme

Filistin'in bağımsızlığını resmi olarak tanıyan ülkeler

Filistin'in bağımsızlığını resmi olarak tanıyan ülkeler

Haris el-Muhâsibi'den Hakk'ı Arayanlara Nasihatler

Filistin’i işgale yönelik Yahudi göçleri: Aliyah

İsrail işgallerine karşı "birlik" çağrısı

Osmanlı belgeleri ışığında Filistin’e Yahudi göçü

Bosna Savaşı öncesinde bölgedeki gerilimlerin tarihsel kökenleri

2025 Türk Dünyası Kültür Başkenti: Aktau

İzimler ve çözümler

Cengiz Dağcı'nın kaleminden "Üşüyen Sokak"

Bir sualim var sana ey dervişler ecesi

Osmanlı’da kadın öğretmen yetiştiren kurum: Darülmuallimat

Öğretmenler gününe özel 7 film

Arama

Edebiyatımızdaki ünlü şiirler kimlere yazıldı?

Edebiyatımıza damga vuran şiirlerin kimler için yazıldığını merak ettiniz mi hiç? Çok sevilen "Beklenen", "Mona Rosa", "Mihriban", "Sessiz Gemi" ve daha pek çok şiir kimler için yazılmış olabilir? İşte edebiyatımızdaki en sevilen şiirlerin perde arkası...

Maria Missakian

Makber