Arama
Edebiyatımızın usta kalemlerinden kar şiirleri
Dört gözle beklediğimiz kar, yurdu etkisi altına almaya başladı. Gökyüzünden yere inen bu beyaz mucize, insanların kalbini huzurla kaplar. Doğanın armağanıdır aynı zamanda. Her bir tanesinde ayrı gizemi barındırır. Nitekim, birçok yazar ve şair doğanın bu eşsiz şöleninden ilham alarak eserlere imza attı. Cahit Sıtkı Tarancı karı,"Yağan beyaz sükut, bir mahşer" olarak tanımlar. Sizler için edebiyatımızın usta kalemlerinden kar şiirlerini derledik.
Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş,
Eşini gaib eyleyen bir kuş gibi kar
Geçen eyyâm-ı nevbahârı arar...Ey kulûbun sürûd-ı şeydâsı,
Ey kebûterlerin neşîdeleri,
O baharın bu işte ferdâsı
Kapladı bir derin sükûta yerikarlar
Ki hamûşâne dem-be-dem ağlar.Cenap Şahabettin
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu.
Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu.Bir kuytu manastırda duâlar gibi gamlı,
Yüzlerce ağızdan koro hâlinde devamlı,Bir erganun âhengi yayılmakta derinden...
Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden.Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta,
Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta.Birdenbire mes'ûdum işitmek hevesiyle
Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle.Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık,
Uykumda bütün bir gece Körfez'deyim artık!
Yahya Kemal
Yahya Kemal kimdir? Yahya Kemal'in şarkılara dönüşen şiirleri...
Lambayı yakma, bırak,
sarı bir insan başı
düşmesin pencereden kara.
Kar yağıyor
karanlıklara.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum.
Kar…
Üflenen bir mum gibi söndü
koskocaman ışıklar..
Ve şehir
kör bir insan gibi kaldı
altında yağan karın.
Lambayı yakma, bırak!
Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların
dilsiz olduklarını anlıyorum.
Kar yağıyor
ve ben hatırlıyorum
Nazım Hikmet
"Aynı göğün uzak yıldızları" Necip Fazıl ve Nazım Hikmet'in kesişen yolları
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ahmet Muhip Dıranas
Şairlerin kendi sesinden eşsiz dizeler✍️
— Fikriyat (@fikriyatcom) August 23, 2020
"#Kaldırımlar, #Anlatamıyorum, #BenSanaMecburum" gibi edebiyatımıza damga vurmuş şiirleri şairlerin kendi seslerinden dinlemeye hazır mısınız? 📚
Öyleyse #NecipFazıl'dan başlayarak mikrofonu usta şairlere verelim! pic.twitter.com/H3ikWW5pgc
uzun rüzgarlar karanlığın dalgın sansarları
atlayıp dağıtırlar telaşlarıyla ürperen karları
sihirli bir lambadır bardaktaki güller gecedeyıldızlar donmuş göllere düşen buz billurları
düşten geyikler kudurtur kızıl buğulu kurtları
bir ulumadır kanlı/açlıkları uzar gecededuman dumana kaybolur kar ışığında kısrakları
nedir saklı bir özlem midir kızak çıngırakları
geçen yüzyıldan kalma bulutlu bir penceredeköpekler mi sarmıştır kar uykusunda koruları
yankılanır saltanatlı bir geçmişten av boruları
yalan değildir yaşanmıştır kimbilir ne zaman nerededinmez boşluklarda karın soğuk ve sürekli ısrarı
yumuşak hantallığıyla kaplayışı uçurumları
kül mavisi bir pus ufka bir perde çeker dekayıp kervanlar belirir uyandırıp korkunç hanları
duyulur batmış şehirlerin boğuk sabah ezanları
kılıç gibi bir mehtabın yarattığı o depremdegetirir akla çocukluktan bilinmez hangi soruları
kar gecesi uyandırır ölüme değin korkuları
yalnızlık bir samanyoludur genişler düşüncede
Attila İlhan