Arama
Edebiyatımızın usta kalemlerinden kar şiirleri
Dört gözle beklediğimiz kar, yurdu etkisi altına almaya başladı. Gökyüzünden yere inen bu beyaz mucize, insanların kalbini huzurla kaplar. Doğanın armağanıdır aynı zamanda. Her bir tanesinde ayrı gizemi barındırır. Nitekim, birçok yazar ve şair doğanın bu eşsiz şöleninden ilham alarak eserlere imza attı. Cahit Sıtkı Tarancı karı,"Yağan beyaz sükut, bir mahşer" olarak tanımlar. Sizler için edebiyatımızın usta kalemlerinden kar şiirlerini derledik.
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ahmet Muhip Dıranas
Şairlerin kendi sesinden eşsiz dizeler✍️
— Fikriyat (@fikriyatcom) August 23, 2020
"#Kaldırımlar, #Anlatamıyorum, #BenSanaMecburum" gibi edebiyatımıza damga vurmuş şiirleri şairlerin kendi seslerinden dinlemeye hazır mısınız? 📚
Öyleyse #NecipFazıl'dan başlayarak mikrofonu usta şairlere verelim! pic.twitter.com/H3ikWW5pgc
uzun rüzgarlar karanlığın dalgın sansarları
atlayıp dağıtırlar telaşlarıyla ürperen karları
sihirli bir lambadır bardaktaki güller gecedeyıldızlar donmuş göllere düşen buz billurları
düşten geyikler kudurtur kızıl buğulu kurtları
bir ulumadır kanlı/açlıkları uzar gecededuman dumana kaybolur kar ışığında kısrakları
nedir saklı bir özlem midir kızak çıngırakları
geçen yüzyıldan kalma bulutlu bir penceredeköpekler mi sarmıştır kar uykusunda koruları
yankılanır saltanatlı bir geçmişten av boruları
yalan değildir yaşanmıştır kimbilir ne zaman nerededinmez boşluklarda karın soğuk ve sürekli ısrarı
yumuşak hantallığıyla kaplayışı uçurumları
kül mavisi bir pus ufka bir perde çeker dekayıp kervanlar belirir uyandırıp korkunç hanları
duyulur batmış şehirlerin boğuk sabah ezanları
kılıç gibi bir mehtabın yarattığı o depremdegetirir akla çocukluktan bilinmez hangi soruları
kar gecesi uyandırır ölüme değin korkuları
yalnızlık bir samanyoludur genişler düşüncede
Attila İlhan
Esiyor tane tane yine beyaz bir rüzgar.
Söyleyin hangi kuşun kanatları yolundu?
Yine hangi ağaçtan döküldü bu yapraklar?
Yağan beyaz bir sükut, bir mahşerdir sanki kar!
Bir hicret sevdasıdır ruhumu sardı yine.
Ruhum gibi pervasız yoldaşlar da bulundu.
Ruhum karıştı gitti bu kar tanelerine;
Şimdi yağan kar değil, ruhumdur kar yerine.
Cahit Sıtkı Tarancı
Karın yağdığını görünce
Kar tutan toprağı anlayacaksın
Toprakta bir karış karı görünce
Kar içinde yanan karı anlayacaksın
Allah kar gibi gökten yağınca
Karlar sıcak sıcak saçlarına değince
Başını önüne eğince
Benim bu şiirimi anlayacaksın
Bu adam o adam gelip gider
Senin ellerinde rüyam gelip gider
Her affın içinde bir intikam gelip gider
Bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın
Ben bu şiiri yazdım aşık çeşidi
Öyle kar yağdı ki elim üşüdü
Ruhum seni düşününce ışıdı
Her şeyi beni anlayınca anlayacaksın
Sezai Karakoç
Farı, kalbim, farı da
Kapına yığılacak karları
Kürüyeme!Ben senin necinim, kalbim
Kulun, kölen, müneccim
İşlerin, açmazlar koş aç, koş aç!Rafında kapkacak, torbada un
Al bir lenger kar
Deve hamurunu kendine kendin!Yokum ben, bıktım, gerçek bıktım
Kapan derdinle içerde
Acılar mı anılar mı kar kar.
Behçet Necatigil