Arama
Eski İstanbul sokaklarında kimleri görürdük?
İmparatorluk başkentleri idare merkezi olmanın yanında aynı zamanda farklı coğrafyadan insanların bir arada yaşadığı yerleşim birimleriydi. Bir başka deyişle bir imparatorlukta hangi unsurların yaşadığını görmek için başkentlerine bakmak yeterliydi. Bu durumun en bariz örneği ise Eski İstanbul'du. Eski İstanbul, nüfus ve yerleşim alanı bakımından şimdiki durumuna göre çok az ve küçük olmakla beraber günümüzün aksine çok renkli bir toplum yapısına ve hayat tarzına sahipti. Peki, eski İstanbul sokaklarında kimler vardı?
Üstü kaval, altı şişhane tüfekçiler, çirkin naralarla ortalığı ürküntüye veren tulumbacılıktan kovulma, balıkçılıktan bozma ayak takımları. Meyhane dönüşlü zikzak bulutlar, entarili, hırkalı, takkeli, çubuklu, çaputlu mütekaitler, başlarında külâh, külâhlarında tüy kabakçı Araplar. Ellerinde zenbil, bellerinde enfiyeli mendil, büküm büküm bükülmüş ihtiyar yolcular.
Cüz keseleri boynunda, çantaları kolunda fesli, takkeli, kalpaklı, entarili, takunyalı, yemenili, lâpçınlı, siyah, kırmızı merkuplu ve mavi, yeşil, beyaz nazar boncuklu mektep çocukları...
'İkdam, Sabah, Malûmat, Servet, Saadet, Tarik, Tercüman!' naralarıyla sokakları, caddeleri çın çın öttüren gazete müvezzileri, ayıları burnundan zincire çakmış, maymunları ipe takmış, ellerinde işkembe derili tef, ayı oynatan çingeneler...
Sütçüler, yoğurtçular, salepçiler, keten helvacılar, koz helvacılar, kâğıt helvacılar, seyyar muhallebiciler, Venedik sepetçiler, simitçiler, sokak kuklacıları, şarkıcılar, bin bir çeşit işportacılar...
