Arama
Fıkıh alimi şair Nevizade Atai
Nevizade Atai, on yedinci yüzyıl divan edebiyatı şairi, tarihçi ve Hanefi mezhebi fıkıh alimiydi. Tanınmış bir aileden gelen Atai, hamse sahibi en önemli mesnevi şairlerinden. Şair, yaşamı boyunca müderrislikten kadılığa kadar pek çok görevde bulundu. Aynı zamanda tasavvufi bir kişiliğe sahip olan Atai, değişik konularda manzum ve mensur pek çok eser verdi. Peki, eserlerinde yerli unsurlar kullanarak mesnevideki İran geleneğini yıkmaya çalışan Nevizade Atai kimdi, nasıl bir tahsil gördü ve en meşhur şiirleri hangisiydi? İşte hayatına ve eserlerine dair ayrıntılarla Nevizade Atai...
Kaçup gamdan diyar-ı aşk sergerdanıyuz cânâ,
Anınçün her gice bir tekyenin mihmanıyuz cana.
Gamdan kaçıp aşk diyarının serserisi olmuşuz ey can, onun için her gece bir tekkenin misafiriyiz ey can.
Dem olmaz kim dil-i nâlânımız kalmaya azürde,
Gam-ı aşkın egerçi eskiden yârânıyuz cânâ.
Ey can! Gönlümüzün kırılmadığı bir an yok, gerçi eskiden beri aşk gamının dostuyuz.
Gelenler bizden evvel bunda bulmuş alemi, biz de,
Geda-yı kûy-ı aşkız âlemin sultanıyuz cânâ.
Ey can, bizden evvel gelenler âlemi, (mutluluğu) bunda bulmuş, biz de aşk köyünün dilencisi ama âlemin sultanıyız.
Kul eylersin zarurî Ademi lûtf-ı hitabınla
Anınçün sen şehin hep bende-i fermanı- yuz cana.
Ey can, Güzel bir hitabınla insanı kul eylersin, onun için biz, sen sultanın fermanına uymuşuz.
Ne ararsın kapımda diyii cevr itme Atai'ye
Muhabbet derdinin cûyende-i dermanıyuz cânâ.
Ey can, "Ne ararsın kapım da" diye Ataî'ye eziyet etme, biz muhabbet derdinin dermanını arıyoruz.