Arama
Gelibolulu Mustafa Ali Divanı'ndan en güzel beyitler
16. yüzyılın en meşhur tarihçilerinden biri olan Gelibolulu Mustafa Ali, tezkirelerde adına sıklıkla rastlandığı üzere aynı zamanda iyi bir şairdi. Yaşamı boyunca farklı alanlarda pek çok eser meydana getirdi. Şair kimliğiyle ön plana çıkmayan Ali, şiirlerinde sosyal konulara ve toplumsal aksaklıklara da değindi. Kimsenin söylemeye cesaret edemediği söz ve deyişleri kullanması onu çağdaşları arasında farklı bir konuma taşıyordu. Peki, Gelibolulu Mustafa Ali kimdir, edebi kişiliği nasıldır? Divanı'nda ne tarz şiirler yer almaktadır? İşte hayatı ile birlikte Gelibolulu Ali'den en güzel beyitler...
"Yüzüme bir nazar itse nâ-gâh
Zevkden olur idüm âleme şâh"
Nagah: Ansızın
Yüzüme ansızın bir baksa zevkten aleme padişah olurdum.
"Işkumı sanmasun iller ola dûn
Işk-ı Mecnûn'dan olmışdı füzûn"
Dun: Alçak
Füzun: Fazla, çok
Eller (insanlar) aşkımı alçak, basit sanmasın, Mecnun'un aşkından daha fazlaydı.
"Ben ki bir âşık-ı pejmürde idüm
Hâlet-i ışk ile efsürde idüm"
Pejmürde: Dağınık, perişan
Efsürde: Duygusuz, hissiz
Ben ki bir perişan aşıktım, aşk hali ile duygusuz ve hissizdim.
"Sevin ey dil ki gönül tahtına sultân geliyor
Müjde kim ey ten-i pejmürde sana cân geliyor"
Dil: Gönül
Ey gönül! Sevin ki tahtına bir sultan geliyor ey perişan tenim, müjde ki sana can geliyor.
