Arama
Gelibolulu Mustafa Ali Divanı'ndan en güzel beyitler
16. yüzyılın en meşhur tarihçilerinden biri olan Gelibolulu Mustafa Ali, tezkirelerde adına sıklıkla rastlandığı üzere aynı zamanda iyi bir şairdi. Yaşamı boyunca farklı alanlarda pek çok eser meydana getirdi. Şair kimliğiyle ön plana çıkmayan Ali, şiirlerinde sosyal konulara ve toplumsal aksaklıklara da değindi. Kimsenin söylemeye cesaret edemediği söz ve deyişleri kullanması onu çağdaşları arasında farklı bir konuma taşıyordu. Peki, Gelibolulu Mustafa Ali kimdir, edebi kişiliği nasıldır? Divanı'nda ne tarz şiirler yer almaktadır? İşte hayatı ile birlikte Gelibolulu Ali'den en güzel beyitler...
"Işkumı sanmasun iller ola dûn
Işk-ı Mecnûn'dan olmışdı füzûn"
Dun: Alçak
Füzun: Fazla, çok
Eller (insanlar) aşkımı alçak, basit sanmasın, Mecnun'un aşkından daha fazlaydı.
"Ben ki bir âşık-ı pejmürde idüm
Hâlet-i ışk ile efsürde idüm"
Pejmürde: Dağınık, perişan
Efsürde: Duygusuz, hissiz
Ben ki bir perişan aşıktım, aşk hali ile duygusuz ve hissizdim.
"Sevin ey dil ki gönül tahtına sultân geliyor
Müjde kim ey ten-i pejmürde sana cân geliyor"
Dil: Gönül
Ey gönül! Sevin ki tahtına bir sultan geliyor ey perişan tenim, müjde ki sana can geliyor.
"Yüri ey gussa tehî eyle gönül hânesini
Mâh-ı Kenân gibi kul nâmına bir han geliyor"
Gussa: Keder
Tehi: Boş
Ey keder! Gönül evini boş bırak yürü, Kenan ayı gibi kul namına bir sultan geliyor.
