Arama
Gül imgesinin şiirimizde geçirdiği değişimler
Geçmişten günümüze 'sevgili güldür' metaforu Türk edebiyatında muhtelif şekillerde karşımıza çıkar. Sevgili bir güldür fakat nasıl bir güldür? Bunun tanımı çağlar boyunca farklılaştı. Sevgili mis kokusu ve zarifliğiyle mi, binlerce dikeni olması mı yoksa yapraklarında güneşin görülmesi sebebiyle mi güldür? Ya da modern şiirdeki haliyle şairin zihni, ruhsal durumuna ve dünya görüşüne göre teşekkül eden bambaşka bir gül mü? Bu içerikte geçmişten günümüze "gül imgesi" ne yüklenen misyonları siz Fikriyat okurları için inceledik.
Çocuk- anne imgesi ile gül imgesi, şairin bazı şiirlerinde annenin hem sıcaklığı hem de güzel kokuyu sembolize etmesi açısından bağdaştırılır:
"Biz çocuklarsa
Güllerle döğdük birbirimizi her baharda
Gül fırlattık birbirimize taş yerine
Gülle ıslattık birbirimizi
Gül sularında yıkadık saçlarımızı
Gül sularında yıkandık leğenlerde
Gül taşıdık okullara kitaplar arasında
Pencereden uzanan bir gül
Güçlendirdi bizi imtihanlarda"
Sonuç olarak, araştırmamız boyunca şahit olduğumuz bir şey var ki, Doğu'nun sembolü olabilecek gül imgesinden bir toplumun tarihi seyir içinde karşı karşıya kaldığı bütün değişimleri anlayabiliriz. Şiir, bu manada dönem ve toplum okuması yapabilmek açısından oldukça zengin bir kaynaktır.