Arama
Kar ile ilgili şiirler
Özlenilen kar yağışları ülkemizi etkisi altına aldı ve şehir kısa bir süreliğine de olsa beyaz bir örtüye büründü. Peki yeryüzüne yağan beyaz ve kristal buz billurları olan kar, geçmişten günümüze şairlerin kaleminde nasıl yer aldı? İşte kar ile ilgili içinizi ısıtacak edebiyatımızdaki en güzel şiirler…
"Kar yağıyor dışarda
sokak lambasına düşüyor
ve serçeler
üşüyor
kenarları hafifçe yanmış
sayfalarına kan
sıçramış
bir kitapta
nazım hikmet
okuyorum.
dışarda kar yağıyor
ve dağ lokantasına
gidiyor
zengin
kasabalılar.
kar yağıyor dışarda
mektubun yeni gelmiş
istanbul
kokuyor
dışarda kar yağıyor
seni seviyorum."
"Uyandım kar aydınlığında
O küçük kasaba uykuda
Uykusuz bir sıra kavak
Hem gider hem dinlerim
Düş önüme yol göster, derem benim
Kar mıhı atımın nallarındaEvlerinin avlusunda ayna nar
Sedirinde acı biber rengi bir kilim
Odan ıslak tahta kokar biraz da toprak
Gözlerim sana değer ısınır…"
"Yalnızlığın sesinden bir resim yaptım
Kararan kalabalıklardan süzdüm ışığını.
Akşamüstleriyle boyadım vazgeçen ağzını
Parmaklarını uzattım gece suları gibi ıssız
Salkımsöğütlerden bir beden çizdim usul
Hiçbir rüzgarın duruşunu bozamadığı
Bütün yağmurları topladım yapraklarına.
Sonra tüm yolcuların silindiği bir ufuk
Örttüm kâkülleriyle alnının üşümesini.
Puhu kuşlarının avazını yerleştirdim dudaklarına
Uzanıp uzanıp öptüm sonra acıyla.
Gözlerini kapalı çizdim görmesinler diye kimseyi
Madem görmeyecekler bundan sonra beni.
Astım saçlarından odamın boşluğuna…Uzun sustum, ey durmadan konuşanlar
Geçmedi üşümem
Ben bir aşkın kar yağışından geliyorum…"
Berf mânend agarmış kara gönlü sakaluñ
Giceyi güne katup irdi şitâ-yı ecelüñ
Aşık Çelebi
Berf: Kar
Mânend: Gibi
Şitâ-yı ecelüñ: Ecel kışı
Kara sakalının gönlü kar gibi ağarmış, ecel kışı geceyi gündüze katıp yetişti.
