Arama
Karamazov Kardeşler'den Huzur'a
Huzur romanı 1948'de tefrika edilip 1949'da kitap olarak basıldığında üzerinde çok fazla durulmamıştı. Çünkü bazı eserler yazıldıkları dönemin ilerisinde konulara sahip olurdu. Fakat bu sadece Tanpınar için geçerli değildir; örneğin Oğuz Atay'da da bunu görmek mümkündür. 2000'li yılların başından itibaren hem Oğuz Atay hem de Tanpınar ciddi anlamda ilgi alanımız içerisine girmiştir. "Bir Hatıranın Peşinde" isimli etkinlikte konuşan Prof. Dr. Ali Şükrü Çoruk, Tanpınar'ın üslubuna, roman anlayışına ve özellikle Dostoyevski gibi yazarlardan etki anlamında nasıl beslendiğine dair açıklamalarda bulundu.
Dördüncüsü; güzel sanatlar ve müzik... Müziğin güzel sanatlar içerisindeki yeri...
Beşinci olarak; fert ve cemiyet ilişkisi. Yani "fert nedir, cemiyet nedir" gibi soruların ciddi anlamda tartışıldığını görürüz.
Altıncısı modernlik yorumu... Tanpınar'ın yine bu noktadaki çözüm önerisi, "değişerek devam etmek, devam ederek değişmektir."
Yedinci olarak; romanın bir gelişim romanı olduğunu görürüz.
Sekizinci olarak; "Sanat nedir, amacı, anlamı nedir?" sorularını ciddi anlamda tartıştığını görürüz. Tanpınar'a göre sanat, ölümsüzlüğe ulaşmanın bir biçimidir. İnsan bedeni toprağa karışabilir ama ortaya koyduğu eserlerle diğer insanların fikirlerinde yaşıyorsa o insan ölümsüzlüğe ulaşmış demektir.
Dokuz, "Mükemmel sanat eseri mümkün mü?" Bu problem de Tanpınar'ın sorunları arasındadır.
Mümtaz eserini mükemmel hale getirmeye çalışır. Bu aslında Tanpınar'ın da kaygısıdır. Tanpınar ile Mümtaz bu anlamda birleşir.
Onuncu soru; "İnsanın sınırları, insan nedir?" sorusunun devamı olarak karşımıza çıkar.
On bir, İstanbul'dur. Romanın kahramanlarından birisidir. On iki panteizm, on üçüncüsü de Tanrı sorundur."
"Hafıza ve hatıranın kıyısında 'Ahmet Hamdi Tanpınar'" isimli röportajımızı izlemek için tıklayın.
Romanın esas unsurlarından biri aktüel zamanın 24 saat olmasıdır. Bununla beraber bu süre içerisinde Mümtaz'ın bütün hayatını düşünme yoluyla tekrardan yaşadığını görürüz.
Tanpınar der ki: "Şiirlerimde söylemediklerimi romanda yazdım…" Tanpınar'ı her şeyden önce iyi bir şair olmak isteyen, bu konuda ömrünü harcamış birisi olarak düşünebiliriz. Bu özelliğini de romanlarındaki cümlelerinde görmemiz mümkün. Okuyucusuna "Bir düşünce ancak bu şekilde söylenebilir." fikrini vermeye gayret gösterir.
Çoruk şöyle bir ekleme yaptı: "Yine şiirsellik tarafından hareket edecek olursak saf ve katışıksız imge arayışı içerisinde olduğunu da görürüz. Bazı imgeleri romanda açıklamak çok zordur. 19'uncu ve 20'nci yüzyıl roman tekniklerini bir araya getirme çabası içerisinde olduğunu görürüz Tanpınar'ın."
Zaman şairi Ahmet Hamdi Tanpınar'dan okunması gereken 10 kitap
Tanpınar, belli bir akım belli bir dönemin roman anlayışına bağlı kalmış değil; geçmişi unutmadan aktüeldeki gelişmeleri de sanatsal anlamda ıskalamadan bir terkibe gitmeye çalışan romancıdır.
'Tanpınar'da bir eklektizm söz konusudur' diyen Çoruk, "Yani kendisinden önceki roman tekniklerinden faydalanır. Aktüel dönemdeki roman tekniklerini ve ilerlemeleri de kendine mal etmeye çalışarak metin yazar. Dolayısıyla Tanpınar'da 19. yüzyıl romancılığı da vardır, 20. yüzyıl romancılığı da... Özelde de modernist roman anlayışının izlerini görmek mümkündür." açıklamasını yaptı.