Arama
Keçecizade İzzet Molla'nın beyitleri ve anlamları
Keçecizade İzzet Molla, klasik şiirin son üstadıydı. Oldukça etkili hikemi tarzda beyitler kaleme alan Keçecizade, edebiyatımızda birçok yeniliğe de imzasını attı. Onun yıllardır hafızalarda yaşayan atasözü mahiyetinde birçok beyit bulunurdu. Sizler için, divan edebiyatının son büyük temsilcilerinden Keçecizade İzzet Molla'nın beyitleri ve anlamlarını derledik.
📌Bir mevsim-i bahârına geldik ki âlemin
Bülbül hâmûş havz tehî gülsitan harâb
Bu âlemin öyle bir bahar mevsimine geldik ki; bülbül susmuş, havuz boş ve gül bahçesi haraptır...
Mevsim-i bahâr: Bahar mevsimi
📌Târmâr etti nice kâkül-i leylâyı felek
Kays ile bu dil-i güm-geşte o sevdâda dahi
Felek, nice güzelin saçını darmadağın etti; Mecnunla bu kendinden geçmiş gönül ise hâlâ o sevdadadır.
Kâkül-i leylâ: Leylânın saçı
Güm-geşte: Kaybolmuş
Dil-i güm-geşte: Kaybolmuş gönül; aşk yüzünden kendini kaybetmiş, çıldırmış olan gönül
📌Ser-i Mecnun'da fikr-i kâkül-i Leylî karâr itmez
O viran âşiyâna mürg-i devlet i'tibâr itmez
Gönül kanaatin Kaf (dağında) vücudunu yok etmeyi diler, ünlü Anka (kuşunun) kanadını şöhret çelengi yapmaz.
Aşiyân: Kuş yuvası
📌Ağladım öyle ki şem'-i ruhunu görmeyeli
Düştü pervâne-i dil âteş ararken suya
Al yanağını görmeyeli öyle ağladım ki gönül pervanesi, ateş ararken suya düştü.
Şem: Mum
Dil: Gönül
