Arama
Klasik kitaplardan alıntılar
Kitap okumak, klasikleri okumakla başlar. Çoğu insana okuma aşkını kazandıran bu yapıtlardır. Italo Calvino, klasik eserler için şöyle der: "Klasikler, insanların, hiçbir zaman "okuyorum" demedikleri, genellikle "yeniden okuyorum" dedikleri kitaplardır." Zamana meydan okuyan ve insanların aklından çıkmayan bu eserlerden alıntıları sizler için derledik.
Fareler ve İnsanlar, birbirine zıt karakterdeki iki mevsimlik tarım işçisinin, zeki George Milton ve onun güçlü kuvvetli ama akli dengesi bozuk yoldaşı Lennie Small'un öyküsünü anlatır. Küçük bir toprak satın alıp insanca bir hayat yaşamanın hayalini kuran bu ikilinin öyküsünde dostluk ve dayanışma duygusu önemli bir yer tutar. Steinbeck insanın insanla ilişkisini anlatmakla kalmaz insanın doğayla ve toplumla kurduğu ilişkileri de konu eder bu destansı romanında. John Steinbeck tarihin bir kesitindeki dramı insani ayrıntıları kaçırmadan sergilerken, "tozpembe olmayan gerçekçi bir umudun" türküsünü de dillendirir.
Hayattaki en güzel şey; tüm kusurlarınızı bilmesine rağmen sizin halâ muhteşem olduğunuzu düşünen birisinin olmasıdır.
Ernest Hemingway
Yaşlı bir balıkçının açık denizde dev bir kılıçbalığıyla olan can yakıcı mücadelesi anlatılıyor. Bu hikâyesiyle Hemingway, yenilgiye karşı cesaret, kayba karşı şahsi başarı temasını kendine has modern üslubuyla yeni baştan oluşturdu.
İnsan için en önemli uğraşı, o an yanında olan kişiye iyilik yapmaktır. Zira bu, insanın yeryüzüne gönderiliş gayesidir.
Tolstoy
Tolstoy, yaşamının son otuz yılını insan, aile, toplum gibi konulara eğilerek geçirdi. Kendisi de bir soylu olan Tolstoy, son yıllarında büyük önem verdiği saflık ve sadeliği yoksul ve sıradan insanlar arasında aramaya başladı ve yoksulluklarına rağmen onları mutlu eden şeyin inançları olduğunu keşfetti. İnsan Ne ile Yaşar adlı eserinde Tolstoy, okuyucularına erdemli yaşamı merkeze oturttuğu felsefesinden oluşan öyküleri sunuyor.
Tolstoy, insan yaşamına dair can alıcı sorular sorarken, bu soruları iyilik-kötülük, yaşam-ölüm, harislik-kanaatkârlık gibi karşıtlıkları temel aldığı ahlaki bir çerçevede yanıtlıyor. Bu ibret verici meselleri didaktik bir tarzda kaleme alan Tolstoy aynı zamanda kısa öykü yazma konusundaki becerisini de gözler önüne seriyor.