Arama
Kutadgu Bilig’de yeme-içme geleneği
Bir milleti oluşturan temel unsurların başında yer alan yemek kültürü, tarihi dönemlerde devletler arası ticarette merkezi bir nokta teşkil eder ve kültürel anlamda toplumlar arası etkileşimi sağlardı. Kadim bir medeniyete sahip olan Türkler, geçmişten günümüze bu kültürü korudu. Bu alışkanlıklar bilimsel anlamda da destek gördü. Karahanlı Devleti'nde görev almış olan Yusuf Has Hacib'in, 1070 yılında yazdığı Kutadgu Bilig adlı eserinde, Türkistan'daki sofra adabı ile ilgili ayrıntılı bilgiler verdiğini ve günümüzdeki yemek alışkanlıklarıyla ortak paydaların neler olduğunu göstermişti.
🔸 Türk gelenek ve göreneklerinde misafirin yeri ayrı ve çok özeldir. Hakkıyla ağırlamak ve memnun bir şekilde uğurlamak, Türk toplumunun yazılı olmayan kurallarından biridir.
🔸 Bir eve konuk geldiğinde, o evde ikram edilen yiyeceği yememek veya reddetmek hoş karşılanmayan hatta ayıplanan bir durumdur. Yusuf Has Hacib, ev sahibinin ikram ettiği yiyeceğin yenmesinin ev sahibini sevindiren, yeri geldiğinde ise onurlandıran bir durum olduğunu eserinde anlatır.
Aşığ tatğana ye sen elgin sunup,
Seni körse evlik sevinsün turup
Yemeği iştahla ye elini uzatıp
Seni gören evin hanımı sevinsin durup
Konuk kelimesi hakkında
Konuk kelimesi Eski Türkçe'nin dilimize kazandırdığı bir sözcüktür.
Konmak fiilinden gelen bu kelime, bir yere geçici olarak kalmak için gelen kimseyi ifade eder.
🔸 Türk- İslam toplum yapısında misafirlikteyken dikkat edilmesi gereken kurallardan biri de "kimsenin önündeki lokmaya uzanmamak" tır. Toplumda da hoş karşılanmayan bu durumu, Yusuf Has Hacib şöyle açıklar;
Kişi utrukı türmek alma tigü,
Öz utru negü erse alğu yegü.
İnsanların önündeki lokmayı alma.
Kendi önünde ne duruyorsa onu alıp ye.
🔸 21. yüzyıl tıbbınında sağlığı olumsuz yönde etkilediğini tespit ettiği "yemeğe üfleme" alışkanlığı Kutadgu Bilig'e de konu olur. Günümüzde birçok diyetisyen, yemeğin ağızda uzun süre çiğnenmesini ve yavaş yenmesinin, sağlıklı bir yaşam sürmek adına önemli olduğunu dile getirir.
Yavaş yemek tükürük enzimlerin uyarır ve sindirim sisteminin kolay çalışmasını sağlar. Bu yüzden doktorlar tarafından, yemeklerin uzun süre çiğnendikten sonra yenmesi tavsiye edilir.
🔸 Yusuf Has Hacib eserinde, yemeğin yavaş yenmesini ve sıcak yemeğe üflenmemesi gerektiğini şu şekilde ifade eder;
Yegü alsa tişle uşak tançula,
İşig aşnı ürme sen ağzın bile
Yiyeceği alınca dişle (ısır) ve yavaş yavaş çiğne,
Sıcak yemeğe ağzınla üfleme.
🔸 Yemek konusunda dikkat edilmesi gerekenlerden fakat gereken özenin gösterilmediği durumlardan biri de haddinden fazla yemek yemektir. Gerektiğinden fazla yemek mideye eziyettir.
Araf suresi 31. ayette şöyle buyrulur: "Yiyin için ancak israf etmeyin. Allah israf edenleri sevmez."
Çok yemek beden için olduğu gibi nimetler için de büyük bir israftır. Çünkü iki kişiye yeten üçe de yeter. Dörde yeten beşe de yeter. Günümüzde bir kişinin yediği en az üç kişiye yetecek miktardadır. Bu konuyla alakalı Lokman Hekim, mide dolunca insanın düşüncesi zekâsı uyur, durur, der.
Üküş yeglilernin aşı yeg bolur,
Aşı yeg kişi tutçı iglig bolur.
Çok yiyenler yemeği sindiremez
Yemeği sindiremeyen hasta olur
Lokman Hekim kimdir?
Kur'an- Kerim'de adı geçen ve hikmet sahibi olan bilgin.
Sonuç olarak; yüzyıllar öncesinde oluşan, kültürümüzün bir parçası haline gelen yeme-içme adabı, İslam'ın kabulüyle de yaşantımızı zenginleştirmiş, Yusuf Has Hacib gibi bilge şahsiyetlerin geleneklerimizi kaleme almasıyla, günümüze kadar ulaşmıştır.