Arama
Mesnevi'de yer alan hikayeler
Mevlana'nın 25 bin beyitlik Mesnevi'sinde yüzlerce hikaye yer alır. Bir düşünceyi zihinlere daha iyi yerleştirmek amacıyla yer verdiği hikayeler sayesinde Mevlana, sıradan olayları bile son derece ustalıklı yorumlarla takdim eder. Bu hikayeler, öğretici, tasavvufi anlamda bir yol göstericidir. Mesnevi'de yer alan bazı hikayeler ve anlatılmak istenenleri sizler için derledik.
Tavşan kayıtsız şartsız, seke oynaya arslanın huzuruna gelir, ama vakit de bir hayli geçmiştir. Açlıktan ateş püsküren arslan kürkler: "Nerede kaldın? Bu gecikmeye sebep ne?" Tavşan, yalancı bir telaşla terini siler, boynunu büker: "Aman efendimi ben saygıda kusur etmedim. Ben sabah erkenden yola çıktım ama diğer bir arslan yolumu kesti. Elinden kurtuluncaya kadar neler çektiğimi bilemezsiniz?"
Aslan daha da sinirlendi: "Kim bu küstah? Bu ormanda yalnız benim hükmüm geçer. Kimmiş o çabuk söyle!" Tavşan durumdan hayli memnun, sürekli diğer arslanı över ve ona karşı arslanı iyice doldurur. Sonun arslan dayanamaz: "Düş önüme göster bu alçağı."
Birlikte yola koyulurlar. Tavşan bir kuyunun başına getirir. "İşte sultanım, o arslan bu kuyunun içinde. Bakınız nasıl da kurulmuş." Arslan hırsla kuyunun içine bakar. Suda aksini görür ve hırlamaya başlar. Kuyudaki yansıması da hırlar. Tavşan bu fırsatı kaçırmaz: "Görüyor musunuz efendim, size nasıl da meydan okuyor?"
Arslan büsbütün hiddetlenir, öfkeden gözleri döner. "Bir ülkede iki sultan olmaz, parçalamalıyım onu." diye homurdanır, ardından kuyuya atlar ve ölür. Tavşan da ormandaki diğer hayvanlara kurtuluşu müjdeler.
İnsan bu dünya kuyusunun dibine, hırsla atlamış bir arslandır. Nefsini yenerse tavşan gibi hürce dolaşabilir. İnsanın tavşan nefsi sahrada yiyip içmekte zevk ve safa etmekte. Sen ise şu dedikodu ve gereksiz tartışmalar kuyusunun dibindesin.
İnsanın âlemde hükümdar olması gibi, aslan da ormanların hükümdarıdır, ancak ufacık tavşanın hilesi ile mahvolur. İnsan da, eğer tedbirli olmazsa, içindeki düşmana yem olur.