Arama
Mesnevi'de yer alan hikayeler
Mevlana'nın 25 bin beyitlik Mesnevi'sinde yüzlerce hikaye yer alır. Bir düşünceyi zihinlere daha iyi yerleştirmek amacıyla yer verdiği hikayeler sayesinde Mevlana, sıradan olayları bile son derece ustalıklı yorumlarla takdim eder. Bu hikayeler, öğretici, tasavvufi anlamda bir yol göstericidir. Mesnevi'de yer alan bazı hikayeler ve anlatılmak istenenleri sizler için derledik.
Bir dere kenarında yüksek bir duvar vardı. Duvarın üstüne de susuz bir adam çıkmıştı. Suya yetişmesine, duvar mani oluyordu. Susuz adam da su için, sudan çıkmış balık gibi çırpınıp duruyordu.
Ansızın suya bir kerpiç parçası attı. Kerpicin suya düşmesiyle suyun çıkardığı ses, kulağına çok tatlı ve hoş geldi.
Suyun sesi, adamın kulağına bir sevgili sesi gibi tatlı geldi, adamı mest etti. Mihnetlere, dertlere uğramış adam, suyun sesini duyabilmek için kerpiçler kopararak suya atmaya devam etti. Sudan da ses geldi:
"Ey insanoğlu! Böyle kerpiç atmaktan, beni rahatsız etmekten sana ne fayda var?"
Susamış adam cevap verdi: "Ey su! Bu işin bana iki faydası var. Bu yüzden kerpiç atmaktan vazgeçmem.
Birinci fayda: Benim suyun sesini duymamdır. Suyun sesi, susuzun kulağına rebab sesi gibi pek tatlı gelir. Suyun sesi İsrafil'in sesine benziyor. Ölü bile bu sesten dirilmektedir.
O ses, yoksula zekât vermek için çağrış sesi ya da mahpusa hapisten kurtuluş müjdesidir.
Yahut o ses, Hz. Muhammed'in (sav) ağız ve burun vasıtası olmaksızın Yemen'den gelen Rahman'ın nefesine benziyor.
Yahut da o ses, zayıf Yakub'un ruhuna ulaşan, güzel ve latif Yusuf'un kokusu gibidir.
Kerpiçleri atmamın ikinci faydası da şudur: Kopardığım her taş, her kerpiç duvarı biraz daha alçaltıp, beni suya yaklaştırıyor. Duvarın alçalması bir yakınlık; onun ortadan kalkması ise kavuşmak, buluşmak olacaktır."
Su: Allah'ı
Susuz kalan adam: İnsan
Duvar: Bu âleme ait varlık, benlik
İnsanın varlığı Allah'ın kudreti karşısında zayıf kalır. Bu karşı insanın suya hasret olması gibi, yüce Rabbine karşı özlem duyar.
Namaz kılarken secde etmek de "Secde et de yaklaş." ayetinde olduğu gibi duvardan kerpiç koparmaya benzer. Hakk'a manen yaklaşmayı sağlar. Varlık duvarı, yüksek bulundukça baş eğmeye, secde etmeye engel olur.
Bu toprak bedenden kurtulmadıkça, eğilip ab-ı hayata (ölümsüzlük suyuna) kavuşma imkânı yoktur. Bu varlık duvarı üstünde bulunanlardan kim daha fazla susamışsa, duvarın taşını, kerpicini o daha fazla koparıp atar. Suyun sesine âşık olan kişi de ona engel olan varlık duvarından daha fazla parçalar koparır.