Mevlana İdris'in en güzel mısraları
Yazmış olduğu şiirlerle dile getirilemeyen bezginlikleri en güzel şekilde ifade eden Mevlana İdris, okuyucuların yakından tanıdığı büyük bir dil ve şiir emekçisi idi. 7 Haziran 2022 itibari ile aramızdan ayrılan şair arkasında Türkçe var oldukça yaşayacak şiirler, eserler bıraktı. Sizler için Mevlana İdris'in en güzel şiirlerinden mısraları bir araya getirdik.
Giriş Tarihi: 07.06.2022
15:00
Güncelleme Tarihi: 07.06.2022
15:13
Yani ben ölmeli miyim anne Şarkılar söylemeden Yeryüzünü bilmiyorum gökyüzünü bilmiyorum Uçurtma uçurmadan ve daha yürümeden
Mevlana İdris Zengin
Bütün kervanlar göçtü yükleri bendim Ellerim uykuda kaldı
Sabaha bıraktığın karanfilleri aldım Bir düşten uyanıp bir düşe uyurken Ruhumu yumuşatan buğunla bekleyerek Yeşil elma yer dua ederdin Duanı aldım Dünyadan geçişime ekledim
Mevlana İdris Zengin
Bu kağıttan gemiyi bırakıyorum Bu kağıttan denize Bakıyorum bakıyorum da bitmiyor Ne çok çizik atmışız yüreğimize
Dünya ne ki dünya ne ki Beyaz olan her şey biraz mavi İstesen de istemesen de Bakarsın bir el tutmuş elini Bilemez kimse Allah dilediği gibi serper çiçeklerini Ve çakar çivilerini dilediği gibi Bir can olup öylece kaldığımız an Bir müzik olup sustuğumuz sesinle söyle bana Bir çocuğun elleri bırakılır mı hiç bırakılır mı Sana bakıyorum Çevirme yüzünü ben yabancı değilim Seninle bakıyorum bu büyük boşluğa Sana bakıyorum şarkılara bakıyorum Sis oldu şarkılar elini arıyorum Kalbim dünyanın ilk aşığının kalbi gibi Ve ruhum paramparça Sis oldu şarkılar elini arıyorum Bilemez kimse beyaz olan herşey Bazen bir cümleyi bitiremiyorum
En son ölüm gelir Yine de erken deriz
Mevlana İdris Zengin
Bir yıldızım vardı Annemin öldüğü gün benim olmuştu Her gece buluşur Annemden söz ederdik sessizce
Dün gece görünmedi yıldızım Söz vermişti geleceğine Artık daha hüzünlüyüm balıklardan Daha güçsüzüm
Mevlana İdris Zengin
Git ve defterimi kapat artık ihtiyar süpürge O çocuk öldü bugün Destanı yazılmayacak belki Sita'yı sevmedi diye Ama atlar yavaşlayacak Bir çiçek toprağa geri dönecek Hıçkırarak
Rüzgârı beklerdi gece sabırla Gelsin ve dualarımı alıp götürsün diye Rüzgâr gelir ve o ağlayarak dua ederdi Sessiz Sıcak Gözyaşlarının döküldüğü küçük avucunda Şafakla birlikte gelen kuş Yıkanırdı Ve öterdi üç kere
Mevlana İdris Zengin