Arama
Necati Bey'den "inciler saçan" en güzel beyitler
Divan şiirinin temelini atanlardan Necati Bey, yazdığı şiirlerle kendi döneminde ve sonrasında severek okunmaya devam etti. "Döne döne" redifli gazelinin Bursa'da şair Ahmed Paşa'ya ulaşması ve beğenilmesi ile şöhreti artan Necati Bey, devlet büyüklerinin de sevgisini kazanmış bir şairdi. Sehi Bey tezkiresinde hocası Necâtî'yi överek güzel ve âşıkane gazelleriyle çok beğenilmiş matla'ları olduğunu, kıtalarının inciler saçtığını ve divanının halk arasında dillerde dolaştığını söyler. İşte Necati Bey'in "inciler saçan" en güzel beyitleri...
"İhtiyat itmez misün andan ki ashâb-ı niyâz
Baş açup zârî kılup yirden göğe yalvaralar"
İhtiyat etmek: Çekinmek
Ashab-ı Niyaz: Dua eden
Zar: Ağlayan
(Ey sevgili!) Dua edenlerin (âşıkların) baş açıp ağlayarak yerden göğe yalvarmalarından çekinmez misin?
"Âfitâbum yüzün ağ alnun açıkdur gerçi kim
Sâye-vâr arduncadur bir nice yüzi karalar"
Afitab: Güneş
Saye-var: Gölge gibi
Güneşim (sevgilim)! Gerçi yüzün ak, alnın açıktır ama birçok yüzü karalar (rakipler) gölge gibi ardından gezmektedir.
"Ey Necâtî çıkma yoldan aldanup güzellere
Şem' gibi sanma kim dâim önünce varalar"
Şem': Mum
Ey Necâtî! Daima mum gibi önünde gideceklerini (yol göstereceklerini) sanıp da güzellere aldanıp yoldan çıkma!
"Çıkalı göklere âhum şereri döne döne,
Yandı kandîl-i sipihrün ciğeri döne döne"
Şerer: Kıvılcım
Kandil-i sipihrün: Feleğin kandili
Âhımın kıvılcımı döne döne göklere çıktı çıkalı, göğün kandilinin ciğeri de döne döne yandı tutuştu.
