Arama
Necip Fazıl’ın ilk pişmanlığı
Pişmanlık bir duygudur ki, avucunun içine aldı mı yakmadan bırakmaz. Hepimizin yakından tanıdığı isim, Necip Fazıl da bu duyguyla kavruldu. Hayatının birçok merhalesinde acılarla imtihan edilse de ilkini çok erken yaşlarda tattı. Sebebi, kız kardeşi Selma'ydı. Peki, Necip Fazıl'ın hatırladıkça vicdan azabı duyduğu olay neydi?
➡ Ne var ki konaktaki bu sessiz küçük kız, henüz beş yaşındayken hayata gözlerini yumdu. Kız kardeşinin ölümünün Necip Fazıl üzerindeki tesiri, her şeyi gölgede bıraktı.
➡ Vaniköy'deki Rehber-i İttihat Mektebi'ne yatılı okuduğu dönemlerde Rıza Tevfik'in "Bir akşamdı, evimizde ecel kanat germişti" dizesiyle başlayan "Selma Sen De Unut Yavrum!" şiirini okuyarak gözyaşı dökerdi.
➡ Konakta, aile arasındaki genel kanıya göre doktor hatasından, sürekli lavman verilmesinden dolayı bağırsakları delinerek ölmüştü Selma. Üstünde beyaz gelin telleri uçuşan küçük tabut, konağın selamlık kapısından çıkarken, annesi çığlık çığlığa ağlamıştı.
➡ Annesi evladının ardından öyle sarsılmıştı ki ağır beyin hummasına tutulmuş ardından da verem olmuştu.
➡ Selma'ya ait bir hatıra daha sonraları, Necip Fazıl'ı pişmanlığın ateşiyle yakacak hale getirdi.
➡ Büyük babasının ona, bir lira verdiği gün elinde parasını Selma'ya gösterdi. O anda kız kardeşinin elinde ise kenarından ısırılmış elma vardı. Parıldayan bir lira, küçük Selma'nın o kadar hoşuna gitmişti ki "Ağabey, bu elmayı sana vereyim de o parayı bana ver. Biraz ısırdım ama ziyanı yok, değil mi?" diye masum bir anlaşmaya girişmişti. Elindeki parayı veren küçük Fazıl, kardeşindeki elmayı da almıştı.
➡ Fakat sonraki yıllarda Necip Fazıl bu olayı hatırladıkça "Ah! Niçin lira çeyreğini verdim de hafifçe ısırılmış elmayı kendisine bırakmadım? Niçin 'O da senin olsun.' diyemedim." diye dövündü.
➡ İşte usta kalem Necip Fazıl'ın ilk büyük vicdan azabı buydu.