Arama
Neyzen Tevfik'in tımarhaneden Mehmet Akif'e uzanan yolculuğu
Neyzen Tevfik, Safahat şairi Mehmet Akif'le tanışmasından sonra edebiyat dünyasında yerini aldı. Neyzen Tevfik, Mehmet Akif'e ney çalmasını öğretirken Mehmet Akif de ona yabancı dil öğretiyordu. Ancak tasavvuftan saptığında artık yanında Mehmet Akif olmayacaktı. Mısır'a üç defa giden Neyzen Tevfik, üçüncü gidişinde Hilvan'a da uğrayıp hocası Mehmet Akif'in evinde bir müddet misafir olarak kalmış, görüşlerini de 1950 yılında Vatan gazetesinde anlatmıştı.
Ne var ki Neyzen'e, hocası Akif'in evinde geçirdiği günler, aradığı ve kendisini doyuracak girintili çıkıntılı hayat (!) olmadığı için sıkıcı gelmeye başlar. Bir gün Akif'le birlikte Kâhire'de Mevlevihane'ye giden Neyzen, Akif'in evinde rahat olmasına rağmen, çok eskiden tanıdığı Şeyh Mustafa'dan aldığı daveti fırsat bilerek Mevlevîhanesi'nin tekkesine taşınır.
Tekkeye taşınıncaya kadar Akif'in evinde epeyce kalan Neyzen, bu mekan değişikliğinden son derece memnundur: "Hilvan'da rahatım iyi olmakla beraber Kahire'de etrafı kolayca gezebilmem için buna ihtiyaç vardı (!)." Neyzen'in Hilvan'da kaldığı süre zarfında Akif'e dair önemli tespitlerinden biri de gurbetzede şairin maddî durumudur. Neyzen'e göre Mısır'da iyi bir muhite sahip bulunan Akif'in maddî durumu oldukça iyidir.
Neyzen'in hatıralarına göre Akif, Türkiye'de kendisi hakkında söylenen sözleri bir ızdırap yükü olarak kalbinde saklamakta ve bundan ciddi olarak rahatsızlık duymaktadır. Bunu Neyzen'in naklettiği şu sözden anlamak mümkün: "Ben Vehhâbi imişim de haberim yokmuş!"
Âkif'le son görüşmesi bu şekilde olan Neyzen'e ayrılırken Mehmet Akif kendisine bazı hediyeler verir: "Secde", "Gece", Neyzen'in içkiden üç bin dört yüzüncü tövbesi münasebetiyle yazdığı "Derviş Ahmed" ile diğer bazı şiirleri...
Ne var ki İskenderiye'den kalkan Ege vapuruyla İstanbul'a dönmeyi düşünen Neyzen, vapurda tanıştığı bir Süryani papaza takılarak rotayı İzmir'e çevirir. Vapur İzmir limanına demirleyince kendisine Mehmet Akif'i soran vapurun süvarisi Cemal Kaptan, vapur doktoru Hüseyin Suat ve çok eskiden tanıdığı İzmir Gümrük Başmüdürü Sami Pankoğlu'na Akif'in hediye olarak verdiği şiirleri birer birer dağıtır.