Arama
Nurettin Topçu ve Necip Fazıl nasıl barıştı?
İsyan, hareket, irade ve "Çile"li yolculuğun Büyük Doğu'ya ulaştığı menzilde iki yürekli dava insanı Nurettin Topçu ve Necip Fazıl. Peki, bu iki zirve ismin yollarının nasıl kesiştiğini, uzun yıllar süren yol arkadaşlığının hangi sebeple küslüğe dönüştüğünü biliyor musunuz? Ya da ikilinin dargınlığına razı olmayan yakın dostlarının, onları barıştırmak için hangi yola başvurduklarını? Edebiyat ve düşünce dünyamızın iki kıymetli ismi Nurettin Topçu ve Necip Fazıl Kısakürek ile ilgili iki ilginç anekdotu sizlerle buluşturuyoruz.
Ardından Bekir Berk, bu teklifi Nurettin Topçu'ya sunmuştur. Nurettin Topçu, Bekir Berk'in maksadını öğrenince "Hay Allah razı olsun, ne iyi ettin yahu! Ben bugüne kadar Necip Fazıl'ı görmedim. Bizim için ayıp değil mi! Seninle ziyarete gidelim" demiştir.
Bekir Berk, Necip Fazıl Bey'e hemen telefon etmiş; Necip Fazıl Bey, "Bekliyorum" deyince birlikte yola çıkıp, Büyük Doğu'nun Cağaloğlu'ndaki yerine gitmişlerdir.
Dergi idarehanesine girince, Necip Fazıl belden yukarısı çıplak, altında pantolon ile misafirlerini karşılamış; hal hatır sorulduktan sonra üstad şöyle demiştir:
"Nurettin Bey, madem bu işe giriyorsunuz, sizden beklenen, rica edeceğim bir mevzu var. "Millete Mal Olmayan İnkılâplar" diye bir seri makale yazacaksınız. Sizden bunu bekliyorum..."
Necip Fazıl'ın bu sözleri üzerine Nurettin Topçu şu cevabı vermiştir:
"Necip Fazıl Bey, biliyorsunuz ben İmam Hatip Okulu'nda hocayım. Bugünlerde imtihanlar da var. Söylediğiniz mevzuun derinliklerine inmek lazım. Hazırlıklı değilim... Fakat Türkiye'nin Maarif Davası diye bir kitap yazdım, yeni bitti, kimseye göstermedim. Onu vereyim. Onları neşre başlayın..."
Topçu'nun bu sözleri üzerine Necip Fazıl şu sözleri söylemiştir: "Bekir Berk, şu hâle bak! Talihsiziz, talihsiz! En samimi insanlarımız bile korkuyor. Bu yol çileli yol Bekir Berk çileli, dikenli... Kimse diken üzerinde yürümeye razı olmuyor…"
Necip Fazıl, biraz daha söylendikten sonra, "Ben bir kahve söyleyeyim" diyerek dışarı çıkmış; Bekir Berk üzgün, şaşkın ve mahcup bir biçimde Nurettin Topçu'ya "Aman hocam, davanın kutsiyeti adına gücenmeyin. Benim ne için çırpındığımı görüyorsunuz. Aman darılmayın" demiştir.