Arama
Osmanlı döneminde çiçekçilik: Şükufenameler
Çiçek sevgisi ve çiçek yetiştiriciliği Türklerin günlük hayatında çok önemli bir yer tutardı. Özellikle İstanbul'un fethinden sonra Osmanlı'da çiçeklere karşı duyulan sevgi ve alaka daha da derinleşmeye başladı. Bu sevgi ve ilginin bir tezahürü olarak çiçek ve bahçe meraklıları çeşitli zamanlarda Şükufename adı verilen kitaplar yazdı. İşte Osmanlı'daki çiçekseverlerin eşsiz tarifleri...
🔸 Ali Çelebi tarafından kayda alınan bu şükufename 1667 yılında, dört makale şeklinde yayımlanır. Eserin birinci makalesinde şükûfe-i atik, yani eski çiçek; şükûfe-i cedid, yani yeni çiçek, ikinci makalesinde laleler, üçüncü makalesinde sümbüller, dördüncü makalesinde ise güller anlatılır. Çeşitli kütüphanelerde pek çok nüshası bulunan eserin resimli hali Nuruosmaniye Kütüphanesi'nde muhafaza edilir.
🔸 "Tezkire-i Şükufeciyan" eserinin yazarı Ubeydullah Efendi'dir. Aynı zamanda Şehremini Camii hatibi olan Ubeydullah Efendi yüz yirmi beş sayfalık şükufenamesini 1689 yılında tamamlar. Yaklaşık iki yüz iki çiçek yetiştiricisi hakkında geniş bilgi veren Ubeydullah Efendi, bunların ne kadarının yaşadığını, ne çeşit çiçekler yetiştirdiğini bildirir.
🔸 Ubeydullah Efendi'nin eserinde bahsettiği şükufecilerin en başında Ebussuûd Efendi gelir. Lalenin İstanbul'a ilk intikalinin Ebussuûd Efendi vasıtasıyla olduğu burada da anlatılır.
Osmanlı'da bahçe ve çiçek kültürü
🔸 Eserin yazarı Lalezari Mehmed Efendi, Sultan III. Ahmed ve damadı Nevşehirli İbrahim Paşa devrinde şükufecilerin başı olma görevini üstlenen baş çiçekçidir. Lalenin özelliklerinden ve yetiştirilmesinden söz eden eser, yirmi sekiz sayfadan oluşur. 1727 - 1728 tarihli eserde o dönemde değerlerine göre sıralanan lalelerin isimlerine yer verildiği gibi fiyatları da zikredilir.
🔸 Galatalı Mahmud Efendizâde Abdullah Efendi tarafından hazırlanan eser, kırk altı sayfa ve on üç bölümden oluşur. İçerisinde nergis yetiştirmek için kullanılacak toprak, tohumun saklanma koşulları, dikilmesi gibi meseleler geniş bir perspektifte anlatılırken eser bugün dahi çiçekçilik hususunda rehberlik oluşturabilecek niteliktedir.
