Arama
Otizmle yaşamayı kolaylaştıran kitaplar
Farklılıklarımız zenginliklerimizdir. Bakış açımızı, hayatımızı derinden etkileyen her faklı unsur bizi bir adım ileriye taşır. Bazen bu durum zorlu yolların habercisi olabilir. Otizm de hem kişiyi hem de ailesini derinden etkileyen bir farklılık. Nedeni henüz maalesef çözülemedi. Otizmle yaşamanın kolaylığını sağlayacak kitapları sizler için derledik.
Otistik bir çocuk annesi olan Nevin Penny, oğlu Roni ile çıktığı yaşam yolculuğunu anlatıyor İstiyorum, İhtiyacım Var, Çünkü Farklıyım'da. Kitabında, teşhisin konduğu ilk şoktan bugüne, otistik bir bireye ulaşabilme, onu kendine yeterli bir insan haline getirebilme yolunda verdiği olağanüstü mücadelenin öyküsünü bulacaksınız. Yalnızca bu zorlu yolculuğun günlüğüyle değil, araştırdığı, denediği terapi yöntemleri ve otizme güncel bakışlar derlemesi ile de Penny'nin kitabı, aynı yolda mücadele verenlere yalnız olmadıklarını söylüyor...
Catherine'in tek isteği, normal bir yaşam sürmektir, çünkü otizmli küçük kardeşi David'le yaşamaya "normal" denemez. Ailenin tüm düzeni, bu hayli farklı kardeşin ihtiyaçları çevresinde dönmektedir. Catherine, çeşitli konularda kurallar koyarak hem David'in hem kendi yaşamını kolaylamaya çalışır. Ancak o yaz, komşu eve taşınan yaşıtı Kristi'yle ve terapi kliniğindeki felçli genç Jason'la tanışmak düşüncelerini altüst eder. Catherine, kendine koyduğu kuralların da birer "engel" olduğunu anlayacak mıdır?
Berrin Ergüç otizmli çocuk Selmin'in ablasının ağzından anlattığı sürükleyici öyküde çocuk dünyasına özgü mizah ile ailelerin hayatını altüst edebilen bir soruna umut veren bir yaklaşım sunuyor. Her çocuk gibi Selmin'in de insan ilişkilerinden ve yakınlıktan beslenerek ilerlemesini görmek, çevresindekilerin onunla beraber gelişimini izlemek otizmin 'sıradan' bir rahatsızlığın ötesinde herkesin hayatı için taşıdığı anlamı gösteriyor.
Kişinin normal dışı davranışlarının kişiye özgü bir yaşamsallık kazanması ve varoluşunu ele geçirmesiyle yakından ilgilenen Oliver Sacks basmakalıp bir nörolog olarak değil yerine göre bir nöro-antropolog kimliğiyle ama asıl beynin işlevlerine, zihnin işleyişine ve bilişsel süreçlere odaklanan meraklı bir doktor kimliğiyle vakalara yaklaşır, normalin çemberinden dışa fırlatılmış bu insanların gerçek öyküsüne kafa yorar:
Bilimsel çıkarımlarını, bilimin tıkandığı noktaları, gözlemlerini bir "hastalık raporu" kuruluğunda ya da akademik bir dilin soğukluğuyla değil bilim insanı ciddiyetiyle, yer yer kendisini de hastanın yerine koyarak, okurla bir bilim güncesi sıcaklığında paylaşır. Mars'ta Bir Antropolog pek çok roman yazarına parmak ısırtacak türden, edebiyatçıların kıskanarak okuyacakları, gerçeği kurguya değişmeyen bir yaşam kullanma kılavuzu.
"Doktorun muayenehanesinden dışarı çıktığımda gözüm görmüyordu. Hayatımda hiç bu kadar çok acı çekmemiştim. Yürüyemeyip kaldırıma oturdum, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Bitmişti her şey, benim için artık hiçbir şeyin anlamı yoktu. Oğlum dünyadan habersiz yaşayacaktı. Hiçbir zaman konuşamayacaktı, okula gidemeyecek, hiç arkadaşı olamayacaktı..."