Arama
Palto’sundan edebiyatçıları çıkaran Gogol
Ukrayna asıllı Rus oyun ve roman yazarı Nikolay Vasilyeviç Gogol, 1852'de bugün vefat etti. Palto, Bir Delinin Hatıra Defteri, Ölü canlar, Taras Bulba, Kazak, Burun, Masallar, Müfettiş, Portre, Evlenme ve daha pek çok başarılı öyküye imzasını atmış olan yazarın, özellikle de betimleme konusundaki ustalığı dillere destan. Dostoyevski'nin "Hepimiz Gogol'ün Palto'sundan çıktık" dediği Rus edebiyatının en önemli yazarlarından biri olan Gogol'ün, hayatına ve eserlerine dair en çarpıcı ayrıntıları sizler için derledik.
Yazar, yazı sanatında büyük ölçüde Puşkin'in etkisi altındaydı. Öyle ki onun eleştirileri ve telkinleri olmadan yazamayacağını düşündü. Yazarın Puşkin'le olan arkadaşlığı, yazarı aldığı acımasız eleştirilerden de koruyan en büyük güçtü. Gogol, hayatında pek çok şeyin Puşkin ile tanıştıktan sonra değiştiğine inanıyordu. Aleksandr Puşkin ve Gogol 1831'de tanışmışlar ve hemen ardından ilk öykü kitabını çıkarmış, aldığı övgüler yazarı istediklerine birkaç adım yaklaştırmıştı.
Gogol'ün ilk ciddi ve dikkat çeken eserleri Ukrayna hayatı ile, halk deyişleri ile süslü halk hikâyeleriydi. Gogol, 1831 –1832 yıllarında yazdığı bu hikâyeleri, Dilanka Yakınlarındaki Çiftlikte Akşam Toplantıları adlı kitapta topladı. Bu öyküler Rus edebiyat dünyasında Gogol'ün bir anda parlamasına yol açtı.
Hikâyelerinde günlük hayatı ve bayağı kişilikleri zaman zaman mizahi zaman zaman öfkeye varan bir şekilde yeren Gogol'ün Müffettiş isimli eseri dönemine damga vurdu. Büyük komedisi Müfettiş ile bürokrasiyi alay derecesinde yeren Gogol, eserinin sahnelenmesi ile tüm şimşekleri üzerine çekti. Tepkiler yüzünden Rusya'dan ayrılmak zorunda kaldı.
Gogol'ün en çok tanınan eserleri Palto, Bir Delinin Hatıra Defteri ve Ölü Canlar'dır. Arabeski kitabındaki hikâyelerinden biri olan Bir Delinin Hatıra Defteri bir memurun rutin hayatını ve işi yüzünden nasıl sıkıldığını anlatır. Hikayenin sonunda memur akıl hastanesine yatırılır.
Gogol, Roma'da Puşkin'in tavsiyesi ile en büyük eseri olan Ölü Canlar'ı yazarken Puşkin'in öldüğü haberini aldı. Bu haber onun için "Rusya'dan gelebilecek en kötü haber"dir. Gogol, Puşkin'in ölümünün yıkıcı etkisine karşın 1842 yılında iki önemli eseri olan Ölü Canlar'ın 1. cildi ve uzun hikâyesi Palto'yu bitirdi ve yayınladı. Ölü Canlar dönemin Rusya'sının çürümüşlüğünü gerçekçi bir biçimde gözler önüne sererken Palto'da sıradan insanların yaşadıkları acılar, maruz kaldıkları haksızlıklar ve yaşadıkları yoksulluk tüm gerçeklikleriyle, okuyucuyu sarsacak bir ustalıkla gözler önüne serilmektedir. Bu eser de dönemin en büyük eserlerinden biri olarak nitelendirildi. Fakat ne yazık ki Gogol'ün şaheserlerini görmeye çok sevdiği yazar Puşkin'in ömrü yetmedi.