Arama
Şair sultan: II. Bayezid
Osmanlı padişahlarından Sultan Bayezid "Adli" mahlasıyla geleneğe uygun olarak dönemini yansıtan birçok şiir kaleme alır. Osmanlı kültürünün oluşma aşamasında başka alanlar gibi şiir için de teşvik edici bir rol üstlenir ve şiirlerini gelecek nesillere aktarma da araç olarak görür. İşte, sizler için derlediğimiz Adli'den seçme beyitler…
Kâtib-i Kudret berât-ı hüsnün imlâ edeli
Kaşların tuğrâsı ol menşûra unvândır senin
Günümüz Türkçesiyle
🔸 Kaderimizi yazan ilahi güç senin güzellik beratını yazdığında, tuğraya benzeyen kaşların o fermanın başına çekilmiş.
Beyitin açıklaması
🔸 Beyitte Adlî; kâtip, berat, imla, tuğra, menşur ve unvan kelimeleriyle yazıya yönelik bir çerçeve çizerek tenasüp sanatına başvurur.
↪ Tenasüp sanatı kullanılarak beyit daha dikkat çekici ve ahenkli bir hale gelir.
Bu hüsn ile ki şeh oldun gönül vilâyetine
Gamın diyârına ben kulu şehriyâr ettin
Günümüz Türkçesiyle
🔸 Ey sevgili, bu güzellik ile gönül ülkesine sultan olmakla gam diyarında yaşayan ben kulunu da sultanlığa yükselttin.
Beyitin açıklaması
🔸 Adli bu beyitinde, (Anadolu) güzel ülkeye sultan olmak gibi bir makam lütfettiği için Allah'a (CC) teşekkür eder.
Hüsn ilinin şâhısın ay ile gün leyl ü nehâr
İzine yüzün sürer sen şehriyârn kul gibi
Günümüz Türkçesiyle
🔸 Ey sevgili, sen güzellik ülkesinin şahısın; ay ve güneş gece gündüz senin gibi bir sultanın ayak izine kul gibi yüzlerini sürerler.
Beyitin açıklaması
Şair bu beyitinde; gece - gündüz kelimelerini kullanarak tezat sanatını uygular. Aynı zamanda dizelerde mübalağ sanatı da bulunur.
🔸 Divan şiirinde sevgiliye ait her unsur gibi onun ayak izi de kutsal olarak değerlendirilir. Aşığın bu ize yüzünü sürmesi Kâbe'ye yüzünü sürmesi gibidir. Bu ifadeler kullanılarak benzetme sanatı da yapılmış olur.
Tezat/ Karşıtlık Sanatı
Edebiyatta tezat, birbirinin zıddı olan duygu, düşünce ve durumlarına denir. Aralarında bir ilgi kurarak aynı cümlede, mısrada veya beyitte dile getirme sanatıdır. Hem nazımda hem de nesir de görülebilir.
Mübalağa (Abartma) Sanatı
Edebiyatta aynı beyir veya dizelerde bir özelliğin ya da durumun olduğundan daha çok gösterilmesidir. Bir anlamda "abartma" ifadeleri kullanılarak yapılan sanata denir.
Cândır îsârımız incinme ayağun tozuna
Tuhfe-i mûr eder çünkü Süleymân'ı ferah
Günümüz Türkçesiyle
🔸 Ey sevgili, ayağının tozuna canımızı feda etmemizi küçük görme, çünkü Hazret-i Süleyman'ı da mutlu eden karıncanın hediyesidir.
Beyitin açıklaması
🔸 Beyitte Süleyman, karınca ve hediye kelimeleri ile Hz. Süleyman'ın karınca ile olan hikâyesine telmih sanatı yapılır.
Hz.Süleyman'ın hikayesi hatırlamamız istenir
🔸 Süleyman, babası Hz. Davut gibi hem padişah hem de peygamberdir. Kendisine hem dünya hem de ahiret devleti verilir.
🔸 Peygamberin, bütün hayvanların ve kuşların dilini bilir, kibrit-i ahmerden ve üzerinde ism-i azam yazılmış yüzüğü ile insana, cine, dev ve periye, bütün hayvanlara ve rüzgâra hükmeder.
🔸 Bir gün insanlar, cinler, devler ve kuşlardan kurulu ordusuyla savaşa giderken, karıncalar ülkesine gelir, karınca başının, karıncalara, "yuvalarınıza girin, Süleyman'ın askeri sizi bilmeden ayaklarının altında çiğnemesin." dediğini duyar.
🔸 Hz. Süleyman (AS) gülerek atından iner ve onunla görüşür. Karınca beyinden birçok öğütler alır, armağan ettiği bir çekirge budunun yarısıyla bütün ordusunu doyurur, kalan yarısını da yanında yol azığı olarak götürür.
Telmih Sanatı
Çağrışıma dayanan bir söz sanatıdır. Yani ifade içerisinde geçmişteki bir olaya, bir kişiye veya farklı şeylere hatırlatma yapılmaktadır.
Lutfunu Adlî'ye dâ'im ol cefâkârın gören
Goncaveş ağzın açıp eder tebessüm gül gibi
Günümüz Türkçesiyle
🔸 Lütfunu Adlî'ye sürekli eziyet ederek gösteren sevgili, gonca gibi ağzını açıp güller gibi güler.
Beyitin açıklaması
🔸 Divan şiirinde sevgilinin ağzı küçüklüğü ve rengi sebebiyle goncaya benzetilir. Sevgili güldüğü zaman ağzı açılır ve güle benzer. Beyitte de bu ilişki üzerinde durulur. Hem tenasüp yani uygunluk sanatı hem de benzetme sanatı vardır.