Arama
Sait Faik Abasıyanık'ın "Sarnıç" eserinden alıntılar
Sait Faik Abasıyanık, edebiyatımızın öncü hikayecilerinden biri. Çehov tarzı durum öykücülüğünün edebiyatımızdaki ilk temsilcisi olan yazar, anlatımıyla okurlarının gönlüne adeta taht kurmuş. Alemdağ'da Var Bir Yılan, Semaver, Son Kuşlar kitaplarıyla ün salan Sait Faik, Sarnıç isimli eserinde, "yalnızlığının içinde anılar sarnıcına sığınan bir adam"ın hikayesini konu alır. Tabi eser yalnız bu öyküden oluşmuyor. Bu kitapta birbirinden güzel on altı öykü yer alıyor ve bunları yazarın eşsiz kaleminden okuyorsunuz. İşte, sizler için kıymetli eserden birbirinden anlamlı alıntılar derledik.
🔸
Vurulanla vurulduğum, ölenle öldüğüm günler oldu. Kimdim, neydim, kimi seviyordum? Her barınacak, her çorbası tüten, her sobası yanan evde bir kederin, bir bilinmez yaranın korkusunu gördüm.
Sait Faik Abasıyanık
🔸
Herkes, her şey pırıl pırıldı. Ama neden her zaman küçük, mütevazı köşeler aradım?
Sait Faik Abasıyanık
🔸
O kadar güzel bir ay vardı ki gökyüzünde. İnsanın içine ay âleminin acayipliği çöküyordu. İnsan kendi kendine orada olsak, diyordu, ayın içinde...
Sait Faik Abasıyanık
🔸
Harp zamanındaydık… Anam bir sabah ekmeğin üstüne belli belirsiz tereyağ sürmüştü. Bütün ömrümce bol tereyağlar sürülmüş ekmek yedim. Fakat o günkü tereyağın sevincini duyamadım.
Sait Faik Abasıyanık
🔸
Bir küçük insan zerresi halinde bu sabah, bütün insanları, çocukları, kuşları, yemişleri, sefilleri ve açları beyhude bir sevgi ile seviyor, kederlenmeye zaman kalmadan birdenbire bir sıçrayışta ayağa kalkıyorum. İlk vapuru karşılamaya koşuyorum. Ve bekliyorum. İlk vapurdan bin bir yabancı çıkıyor. Bir dost çehresi bulamıyorum. Bir şeyler anlatmak ihtiyacındayım. Vapurdan kimseler çıkmayınca kaleme kâğıda sarılıyorum.
Sait Faik Abasıyanık