Arama
Şeyhi Divanı'ndan en güzel beyitler
Klasik Türk edebiyatının kurucularından sayılan Şeyhi, kaside ve mesnevide zamanın en ileri gelen şairlerinden biriydi. Köyünde uğradığı saldırı üzerine Harname isimli ünlü eserini yazan Şeyhi'nin klasik edebiyatın gelişimine büyük katkısı olmuştu. Şeyhi Divanı Ahmedî ve Ahmed-i Dâî'nin divanlarından sonra Anadolu sahasında tertip edilmiş en eski divanlar arasında önemli bir yere sahiptir. İşte Şeyhi Divanı'nından en güzel beyitler...
"Mutrib şeker lebinde ne rengîn gazel dedin
Hoş-kavl ü ter-terânedir anı mükerrer et"
Mutrib: İlahi söyleyen, saz çalan kimse.
Rengin: Renkli
Hoş-kavl: Hoş söz
Ter-terane: Yeni ezgi
Ey ilahi okuyan kişi, şeker dudağında ne renkli bir gazel söyledin, bu hoş bir söz ve yeni bir ezgidir, onu tekrar söyle.
"Şeyhî uzatma kıssayı âlemde söz öküş
Maksûd hüsnü şerhi kalanı bahânedir"
Öküş: Çok
Maksud: Kastedilen
Ey Şeyhi! Uzatma kıssayı zira alemde söz çok fazladır, kastedilen güzel izah etmektir gerisi bir bahanedir.
"Çok durur şehründe ben kul düşmüşüm şâhâ garib
Cândan ayrı ten bigi nice olam tenhâ garib"
Bigi: Gibi
Tenha: Yalnız
Ey güzeller şahı, ben uzun zamandır senin şehrinde, can ile teni ayrı ve yalnız olan garipler gibi kulunum, esirim.
"Ülfet itmez hûriye dîdâr-ı yârından ırak
Vây iledür ger bulursa cennetü'l-me'va garib"
Ülfet: Dostluk kurmak
Cennetü'l me'va: Sekiz cennet
Sevgilisinin yüzünden uzak kalan bir garip, huriyle dostluk kurmaz; sekiz cennetten birini bulsa da oraya ancak üzüntüsünü gönderir.
