Arama
Şiirimizin ilham kaynağı “Tren istasyonları”
Bir milletin kültürünü oluşturan temel yapı taşlarından olan edebiyatın önemli bir koludur, şiirler... Renkli konularıyla hayatımızı süslerken, ayrılıkları ve vuslatları da yaşamlarımıza dahil eder. Bunun en güzel örneğini de tren istasyonlarıyla verirler bize... Sizler için sevinç ve hüzünle harmanlanan en güzel 20 şiiri derledik.
Sen Burda Bir Yabancısın
Bu rüzgârın tadı senin hiç tatmadığın
Bu yolcular bilmediğin bir yerden geliyor
Konuştukları dil ömrünce duymadığın
Gözlerini sakla sen burada bir yabancısın
Akşam tren raylarına yağmur yağıyor
Devrilmiş bu sokak ayak basmadığın
Çarmıha gerilmiş afişler ıslanıyor
Karanlıkta bir kadın tanımadığın
Bir şeyler söylüyor anlamadığın
Şüpheli oteller üstüne geriniyor
Sen burada bir yabancısın saklanmalısın
Akşam tren raylarına yağmur yağıyor.
Attila İlhan
Tren
Nereye bu gece vakti?
Güzel tren, garip tren?
Düdüğün pek acı geldi,
Hatıra neler getiren.
Çok mudur mendil sallamam;
Her yolcu az çok aşinam,
Haydi, yolun açık olsun;
Geçtiğin köprüler sağlam,
Tüneller aydınlık olsun.
Cahit Sıtkı Tarancı
İstasyon
Burada gelir insana,
Boş günlerin usancı.
Çalar birden kampana,
Ölüm çanından acı.
Sonra bir düdük öter,
Kesik çığlıklarla der:
Buradan bildik gidenler,
Yarın döner yabancı…
Necip Fazıl Kısakürek
Şimal Rüzgârı
Duyulmuyor günlerin nasıl geçtiği
Bu temmuz, ağustos ayları böyledir
Dakikalar öyle süratli geçer ki
Daha sabah zannedersiniz, öğledir
Erkenden çağırır ya deniz, ya bahçe
Her yerde tükenmez kahkaha, eğlence
Daha uzak uzak sanırsınız gece
Bir de bakarsınız gün batmış, ay bedir
Sonra bir yel eser enginden, şimalden
Bütün neş'eleri toplayıp götüren
Ey şimal rüzgârı, hasret dolu tren,
Bari o günlerin kokusunu getir.
Ahmet Kutsi Tecer
Gelse de Trenden
Gelse de trenden ikimiz insek
Camları buğulu iki tas çorba
Bir kitap — çantana korkup tutunmuş
Kâğıdı samandan şiiri zorba
Ve o hışırdayan uykudan geçsek
Sobanın ayrımsız adaletinden
Çok büyük bir yağmur işte başlamış
Kimse çıkmayacak bugün evinden
Böyle susuyorum ben çok değiştim
Sense nasıl denir – hâlâ o kızsın
Dinle ağlayarak çıkrık sesini
İşte şu dünyada yapayalnızsın
Her neyi dilesek burada olmaz
En büyük erdemi bunun, susamak
Yalar yarasını içte bir geyik
Hepsi bu kadardır: adı yaşamak
Süleyman Çobanoğlu