Şiirimizin ilham kaynağı “Tren istasyonları”
Bir milletin kültürünü oluşturan temel yapı taşlarından olan edebiyatın önemli bir koludur, şiirler... Renkli konularıyla hayatımızı süslerken, ayrılıkları ve vuslatları da yaşamlarımıza dahil eder. Bunun en güzel örneğini de tren istasyonlarıyla verirler bize... Sizler için sevinç ve hüzünle harmanlanan en güzel 20 şiiri derledik.
Giriş Tarihi: 19.07.2022
14:02
Güncelleme Tarihi: 19.07.2022
19:30
Şimal Rüzgârı
Duyulmuyor günlerin nasıl geçtiği Bu temmuz, ağustos ayları böyledir Dakikalar öyle süratli geçer ki Daha sabah zannedersiniz, öğledir
Erkenden çağırır ya deniz, ya bahçe Her yerde tükenmez kahkaha, eğlence Daha uzak uzak sanırsınız gece Bir de bakarsınız gün batmış, ay bedir
Sonra bir yel eser enginden, şimalden Bütün neş'eleri toplayıp götüren Ey şimal rüzgârı, hasret dolu tren, Bari o günlerin kokusunu getir.
Ahmet Kutsi Tecer
Anadolu'nun yanık ozanı: Âşık Veysel
Gelse de Trenden
Gelse de trenden ikimiz insek Camları buğulu iki tas çorba Bir kitap — çantana korkup tutunmuş Kâğıdı samandan şiiri zorba
Ve o hışırdayan uykudan geçsek Sobanın ayrımsız adaletinden Çok büyük bir yağmur işte başlamış Kimse çıkmayacak bugün evinden
Böyle susuyorum ben çok değiştim Sense nasıl denir – hâlâ o kızsın Dinle ağlayarak çıkrık sesini İşte şu dünyada yapayalnızsın
Her neyi dilesek burada olmaz En büyük erdemi bunun, susamak Yalar yarasını içte bir geyik Hepsi bu kadardır: adı yaşamak
Süleyman Çobanoğlu
İkinci Murad'ın Peygamberimize hürmetini gösteren vasiyeti
Mendilimde Kan Sesleri İşçiler Almanya yolcusu işçiler. Kadınlar Kimi yolcu, kimi gurbet bekçisi Ellerinde bavullar, fileler Kolonyalar, su şişeleri, paketler. Onlar ki hepsi Bir tutsak ağaç gibi yanlış yerlerde büyüyenler. Ah güzel Ahmet Abim benim Gördün mü bak Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar Ve dağılmış pazar yerlerine memleket...
Edip Cansever
Ruha dokunan şair Edip Cansever hakkında bilinmeyenler
Bir Tren Penceresinden
Toprak kokan yüzüyle kıraç Kızgın güneşe durmuş soluk Harman ortasında yarı aç Sanırdınız bağda korkuluk Kimliğini bulmak öyle güç
Bakardı ardından trenlerin Görür o savrulan duman ki Kömürünü yakan özlemin Taş kesilmiş simgesi sanki Ezilmişin, ezilmişliğin
Sabahattin Kudret Aksal
Toprağın çocuğu mimar: Hassan Fathy