Arama
Tatar Türklerinin sürgün hikayesi: Korkunç Yıllar
Tarih boyunca zulme en çok uğrayan milletlerden olan Türkler, buna rağmen dünyaya merhamet dağıttılar. Yirminci yüzyılın kanayan yaralarından olan Kırım Sürgünü ise milletimizin hala hatırında. Vatanlarından uzaklaştırılan Kırım Türklerinin her birinin bir acısı var ama hiçbirinin acısını anlatacak kelime yok. Bu insanların düşündüğü tek bir şey var, o da vatanları. Yüreklere dokunan, Kırım Sürgünü hikayelerinden birini, Kırım Türkü olan Cengiz Dağcı "Korkunç Yıllar" romanında anlatıyor. İşte bu romandan sizler için derlediğimiz alıntılar…
"Ama aldırma, merak etme, her şey geçer, bir masal gibi, bir rüya gibi geçer ve unutulur, diyor."
Sayfa 250
Cengiz Dağcı
"Belki, daha gencim. Belki daha hayatın ne olduğunu iyice bilmiyorum? Belki ben hayattan, hayatın bana ve hiç kimseye veremeyeceği şeyleri istiyorum."
Sayfa 132
Cengiz Dağcı
"İleriye bakıyor, hayatın ufuklarını görmeye çalışıyor ve görür gibi oluyordum. Demek hayat o kadar karanlık değildi!"
Sayfa 254
Cengiz Dağcı
"Şimdiye kadar açtığım hayat yolumun, hatırası içimi yakar gibi olan bir parçası var. O yolu geçmiş bulunduğum halde bazı geceler ter içinde uyanır, kendimi daha o yolda sanırım. Kulaklarımda o yolun iniltileri; gözlerimin önünde o yolun alevleri var."
Sayfa 148
Cengiz Dağcı
"Ben yalnız değildim, ölenlerin ruhları da dile geliyordu benim sesimde."
Sayfa 238
Cengiz Dağcı