Arama
Tehlikeli Oyunlar kitabından derin izler bırakan 50 alıntı
Edebiyatımızın usta kalemi Oğuz Atay'ın önemli eserlerinden biri olan Tehlikeli Oyunlar kitabı kendinden sonraki kuşakları etkilemeye devam ediyor. Atay'ın yaşadığı dönemde kitaplarının oldukça sert eleştirildiğini, tiyatroda oynanması için götürüldüğü oyunun beğenilmediği ve iki cilt halinde basılan ilk kitabının ikinci cildinin depoda terk edildiğini biliyor muydunuz? Eserde okuyucuya farklı oyunlar oynayan Oğuz Atay'ın büyük izler bırakan Tehlikeli Oyunlar kitabından 50 alıntıyı sizler için derledik.
İnsanlık öldü. Belki de hiç yaşamamıştı. Belki de benim insanlığım diye bir şey yoktu. Ben hücremde yanlış hayallere sürüklenmiştim. Korkaklığımı insanlık sanmıştım. Yalnızlığı insanlık saymıştım. Batı'da böyle şeylere önem vermiyorlar albayım. Biliyorlar bütün bunları: İnsanın ruhunu okuyorlar. Fakat onlarda mutlu değil albayım. Ne var ki, boş hayallere kapılmamayı biliyorlar. Kaç asrın tecrübesi, kolay mı?
Kiminle konuştuğunun farkında mısın? Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim. Çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz. Yaşarken anlaşılmaya mecburum. Ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız. Beni tanımalısınız; ki benden bahsedin, çocuklarınıza beni örnek gösterin.
'Oyunlar' dedi, 'Oğlum Hikmet, gerçeğin en güzel yorumlarıdır. Bizim gerçek dediğimiz şey de, bazı güçlükler yüzünden iyi oynanamayan oyunlardır.'
'Bizi de bu acımak mahvediyor albayım,' dedim. 'Başkalarına acımakla başlayan bu tehlikeli duygu, her zaman kendimize acımakla son buluyor. Kendimize acımaktan, başka işlere zaman kalmıyor. Acımak, ancak soyut bir düşünce olabilir.
