Arama
Tolstoy'dan mutlaka okumanız gereken kitap listesi
Yazdıkları ve ismi, çağları aşan ünlü Lev Tolstoy'dan tavsiye bir kitap listesine ne dersiniz? Tolstoy, 1891'de bir dergide "En muhteşem 100 kitap" başlıklı bir listeyi ve içindekileri görünce sinirlenir ve kendi listesini hazırlamaya karar verir. Bir Rus yayıncıya yazdığı 25 Ekim 1881 tarihli mektupta ise kendisini en çok etkileyen bazı kitapların adını verir. Sizler için, Tolstoy'un "Başladığım ama bitiremediğim bu listeyi basılması için değil, senin dikkatine gönderiyorum, çünkü hala tamamlanmaktan çok uzak." dediği kitapları derledik.
Rousseau'nun ölümünden sonra yayımlanan otobiyografik yapıtı itiraflar'ın en belirgin özelliklerinden biri kuşkusuz açık yürekliliği ve cesaretidir. Yazarın doğumundan 1765 yılına kadar geçen sürenin öyküsünü anlatan eser, bir taraftan samimi anılar üzerinden bize seslenirken, diğer taraftan da otobiyografik bir roman olarak okunabiliyor.
insan hayatını büyük izlekler peşinde kuşatan itiraflar; aralarında minnet, cennet-cehennem, kutsal kitap, inanç, aşk, ölüm, doğa, hastalık, bağlılık, eğitim, sosyal yapı, hukuk, dil, özgürlük arayışının da olduğu nice kavram ve olgularla bizi yeniden ve içeriden yüzleştiriyor.
18. yüzyılın içinden yükselen ve kendi zamanını aşarak bize ulaşan Rousseau'nun itiraflar'ında belirleyici olan anılar, sanki yazıldığı anda yaşanmış gibi canlıdır. Zamana karşı anılarına şans vermekten korkmayanların hiç zaman kaybetmeden okuması gereken bir kitap.
İnsan düşünmeden edemiyor: insanlar bu dünyadan çekip gitmeden hemen önce, Rousseau'nun bin sayfayı aşan itiraflar'ı gibi geride bir eser bırakacak olsaydı dil ve dünya daha farklı olur muydu? Kuşkusuz bu soruya en anlaşılır cevabı İtiraflar'ı okuyanlar verecektir.
Blaise Pascal yazmaya başladığında on bir yaşındaydı. Kendi kendine geometri öğrendi ve on altı yaşında Koniler Üzerine Deneme yazdı. Maliyede çalışan babasına yardım etmek için, bugün ilk hesap makinesi kabul edilen, bir aritmetik makinesi tasarladı. Bugün "integral" olarak adlandırdığımız yöntemi kullanarak sikloid problemini çözdü.
"Boşluk" meselesi üzerinde çalıştı, bu konuda deneme ve incelemeler yazdı. Paris'te ilk omnibüs hattının kurulması gibi pratik meselelerle de ilgilendi. 1652'de Port-Royal Manastırı'na girdi ve kendini bilime adadı. Lettres Provinciales'ı [Taşra Mektupları] ve 1664'te kendisini bütünüyle Tanrı'ya adama kararının neticesi olan Apologie de la Religion Chrétienne'i [Hristiyan Dininin Savunması] yazdı. En büyük eseri Düşünceler, ölümünden sonra yakınlarının çabasıyla 1670'te ilk kez kitaplaştırıldı.
Sanayi Devrimi döneminin en büyük yazarlarından olan Charles Dickens, Londra'da doğdu. O dönem İngiltere'sinin sosyal kötülüklerini ve aşağı halk tabakalarını ustaca betimleyen romanlarıyla haklı bir üne kavuştu.
Kimsesiz çocuklar ve çocuk emeğinin sömürüsü, İngiliz eğitim sisteminin zorbaca disiplinini romanlarının başlıca izleği haline getiren Dickens, asıl ününe David Copperfield'le kavuştu. Karakterlerinin ölümsüzlüğü, aşağı halk katmanlarının içtenlikli dostluğu, burjuvaların katlanılmaz sevimsizliklerini işleyen bu yapıtıyla Dickens'i biraz daha seveceksiniz.
Hayata umutla sarılmayı, mücadele etmeyi, iyilikseverliği; güzel ve iyi fikirler geliştirerek yaşamayı gösteriyor bize Sefiller romanının kahramanları. Sefiller'de okur, kötülükten iyiliğe, adaletsizlikten adalete, sahtelikten gerçeğe, hırstan vicdana, çürümüşlükten hayata, canavarlıktan görev duygusuna, cehennemden cennete uzanan bir yürüyüşe tanık oluyor âdeta.
Victor Hugo da, bu eşsiz eserinin ön sözünde, "erkeğin yoksulluk yüzünden alçalması, kadının açlık yüzünden düşkünleşmesi, çocuğun cehalet yüzünden yeteneklerini geliştirememesi sorunları çözümlenmedikçe … yeryüzünde cehalet, sefalet bulundukça bu gibi kitaplar faydasız olmayacaktır" diyor.
Eleştirmenlerin tüm zamanların en iyi romanlarından biri olarak nitelendirdikleri Sefiller, pek çok defalar beyaz perdeye ve tiyatroya uyarlanmasının yanı sıra müzikal olarak da sergilenmiş bir klasiktir.
Victor Hugo, Fransız edebiyatının en ünlü yazarlarından biri olan sanatçı, edebi ününü şiirleri ve oyunları ile kazandı. Romantik akımın en tanınmış adları arasında yer aldı. Toplumsal sorunlar ve politikayla yakından ilgilendi, 1848 ayaklanmalarının ardından Kurucu Meclis'e katıldı, daha sonra milletvekilliği yaptı, l'Evénement adlı bir gazete çıkardı.
1852'de Louis Bonaparte'ın imparatorluğunu ilan ettiği hükümet darbesine karşı çıktığı için sürgün edildi. Cezası 1859'da sona erdi, fakat imparatorluk yıkılana kadar gönüllü olarak sürgünde kaldı, 1870'de Fransa'ya döndü. 1871'de Paris Komünü'nü desteklemese de komüncüleri savundu. 1831 yılında yayımlanan romanı Notre Dame'ın Kamburu klasik edebiyatın şaheserleri arasında yer alır.