Arama
Ünlü yazarların kaleminden alıntılarla ‘konuşmak’
Konuşmak, duygu ve düşüncelerimizi bir dilin kelimeleriyle ifade ettiğimiz her ihtiyacımızı karşıladığımız ve diğer insanlarla iletişim sağlayabilmek adına en sık başvurduğumuz yöntemdir. Konuşmak öyle bir eylem ki, konuşmanın varlığı kadar yokluğu da bir anlam ifade eder. Peki, edebiyatımızın ünlü yazarları konuşmayı nasıl kaleme almışlardır? Ünlü yazarların kaleminden konuşmaya dair alıntıları derledik.
Hani bazı anlar olur ya, insana kendi bile fazla gelir. Kimseyi görmek, konuşmak istemez. Kimseye tahammül edemez. Oysaki tüm canlıları, insanlar da dâhil seviyordur. Fakat hayat öyle şeyler yaşatır, öyle boşluklarda bırakır ki insanı, an gelir o çok sevdiğimiz insanlara bile tahammül edemez oluruz.
Tutunamayanlar, Oğuz Atay
Canım öyle konuşmak istiyor ki. Ama kiminle konuşacaksın... Kimsen yok.
Vişne Bahçesi, Anton Çehov
Konuşmak, susmanın kokusudur.
Bir Kapı Önünde, Özdemir Asaf
Sözlerin işe yaramadığı anlar vardır. Keşke ben de ağlayabilseydim, her şeyi gözyaşlarımla söyleyebilseydim, anlaşılayım diye konuşmak zorunda kalmasaydım.
Körlük, José Saramago
