Arama
Ünlü yazarların kaleminden alıntılarla ‘konuşmak’
Konuşmak, duygu ve düşüncelerimizi bir dilin kelimeleriyle ifade ettiğimiz her ihtiyacımızı karşıladığımız ve diğer insanlarla iletişim sağlayabilmek adına en sık başvurduğumuz yöntemdir. Konuşmak öyle bir eylem ki, konuşmanın varlığı kadar yokluğu da bir anlam ifade eder. Peki, edebiyatımızın ünlü yazarları konuşmayı nasıl kaleme almışlardır? Ünlü yazarların kaleminden konuşmaya dair alıntıları derledik.
Canım öyle konuşmak istiyor ki. Ama kiminle konuşacaksın... Kimsen yok.
Vişne Bahçesi, Anton Çehov
Konuşmak, susmanın kokusudur.
Bir Kapı Önünde, Özdemir Asaf
Sözlerin işe yaramadığı anlar vardır. Keşke ben de ağlayabilseydim, her şeyi gözyaşlarımla söyleyebilseydim, anlaşılayım diye konuşmak zorunda kalmasaydım.
Körlük, José Saramago
Kımıldamadan, saatler boyu duvara bakıyordum. Çevremde konuşulduğunu işitiyordum. Her şeyi anlıyor, ama karşılık vermek istemiyordum. Konuşmak istemiyordum. Göklere uçmaktan başka isteğim yoktu.
Şeker Portakalı, José Mauro de Vasconcelos
Şu dünyada doğruyu söylemek kadar zor; boş konuşmak kadar kolay şey yoktur.
İnsancıklar, Dostoyevski