Arama
Usta romancı, talihsiz hikayeci Tarık Buğra'nın öykülerinden alıntılar
Tarık Buğra deyince hepimizin aklına Küçük Ağa, Osmancık gibi romanlar geliyor değil mi? Aslında gazeteciliğin her alanında çalışan ve hayatı yazmaktan ibaret olan Buğra, edebiyat dünyasına ilk adımını şaibeli bir şekilde birinciliğinin elinden alındığı öykü yarışması ile atmıştır. Derinlik ve tema açısından romanlarını aratmayan üslubu, insanın hallerine dair tespitleri ve şiir gibi Türkçesiyle Buğra'nın hikâyeleri, edebiyatımızda önemli bir yer tutmuştur. Hak ettiği değeri yayımlandığı yıllarda göremeyen bu hikâyelerle tanışmanız için ilham verici satırları sizler için derledik.
Bundan kurtulmak için yeni baştan doğman lâzım. Alın yazısı geçen günlerin ismidir. Gelecek günlerin yolunu ancak sen çizebilirsin.
(Tarık Buğra, Fal)
🔹🔹
Lise eğitiminin iki yılını İstanbul Erkek Lisesi'nde tamamlayan Tarık Buğra'nın çocukluğu Akşehir-Konya dolaylarında geçer. Erkek Lisesi'nin yatılı bölümünün kapanmasıyla liseyi Konya'da tamamlayan yazar, İstanbul Erkek Lisesi'ndeki hocası Hakkı Süha Gezgin'in teşvikiyle ilk hikâyelerini yazmaya başlar. Buğra, edebiyat konusundaki şuurlu uyanışının bu yıllarda olduğunu belirtir. İnsanı anlatmaya değer bulduğu andan itibaren yazar olmaya karar verir.
Sabah serindir, sabah sessizdir, sabah dinçtir, Allah'a ve ümide yakındır, bana yakındır!
(Tarık Buğra, Ömer)
🔹🔹
Akşehir'den İstanbul'a gittiğinde uyum problemleri yaşayan Tarık Buğra içine kapanır. Hocası Hakkı Süha Gezgin'in Sakarya dergisi için düzenlediği yazı yarışmasını kazanınca kendine güveni geri gelir. Bu tecrübeden sonra yazarlık, onun hayatının ana ekseni haline gelir.
Doğruldu. Kül rengi pencerenin önünde sadece bir gölgeden ibaretti. Fakat bu gölgede beraber geçirdiğimiz yirmi küsur yılın her gününden bir şey vardı.
"Ezan okunuyor" diye mırıldandı.
Sesi bana hüzün verdi. Odamız bu dünyada, duyguların erişemeyeceği kadar ötede gibiydi.
(Tarık Buğra, Oğlumuz)
🔹🔹
İlkin İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ne kayıt yaptıran yazarın edebiyat sevdası daha da alevlenir. O dönemin ediplerinin,fikir adamlarının buluşma noktası olan Küllük yazara göre gerçek bir okuldur.
Peki, ya ben ne olacağım? Ben, bırakıp gittiği bu dertle ne yapacağım. Böyle her şeyi kaybetmiş, her şeyi manasızlaştırmış olarak ben ne yapacağım?
(Tarık Buğra, Buhran)
🔹🔹
Okulu asıp Küllük'te tartışmalara katılan yazar, tıp fakültesinden ayrılarak hukuk fakültesine kaydolur. Orada da üç yıl kayıtlı kalan fakat bitirmeyen Buğra, son şansını edebiyat fakültesinden yana kullanır. Askerlikten sonra buraya kaydolan yazar burayı da yarıda bırakır. Çeşitli işlerde çalışır, tezgahtarlık, muallim muavinliği gibi işler yapar.
Bahtsızlıklar, kayıplar insan ömrünün değişmez kaderidir: Öldürücü olan bunlar değil, bir kaybın başka bir kazanç imkânı getirdiğini görememektir.
(Tarık Buğra, Fal)
🔹🔹
Mehmet Kaplan, Tarık Buğra'dan edebiyat fakültesindeki öğrenciler tarafından çıkarılan Zeytin Dalı dergisinde yayımlanmak üzere bir hikâye yazmasını ister. "Kekik Kokusu" adlı hikâyesini bu dergi için yazan Buğra'nın hikâyesini, Mehmet Kaplan beğenmez.