Van Gogh'un Theo' ya Mektuplar'ından 20 alıntı
Sanatıyla hayatı birbirinden ayırt edilemeyecek kadar iç içe olan Van Gogh, yaşamının uzunca bir bölümünde kardeşi Theo'ya yazdığı mektuplarda hem günlük yaşamına hem de sanatına dair açıklamalar yaptı. Bunca sıkıntılı yaşamında onu hayata bağlayan tek kişi kardeşi Theo olmuştu. Van Gogh'un ölüm yıl dönümünde, on yedi yıl boyunca kardeşi Theo'ya yazdığı mektuplardan 20 alıntıyı sizler için derledik.
Giriş Tarihi: 29.07.2019
09:00
Güncelleme Tarihi: 29.07.2019
09:39
"Melankoliden kurtulamamamın nedenlerinden biri bu işte; dostluğun, güçlü, ciddi sevgilerin, olabileceği yerde bir boşluk buluyor insan içinde, moral enerjisini kemiren bir düş kırıklığı duyuyor; sanki yazgı, sevecenlik içgüdülerine karşı bir barikat kurmuş, içimde bir iğrenme seli yükselip beni boğacak gibi oluyor. Ve haykırıyorsun: "Daha ne kadar sürecek bu Tanrım!"
Lisan öğretmenliği rahip yardımcılığı, kitap satıcılığı yaptı; ilahiyat dersleri aldı. Madenlerde papazlık yaptı. Resimde konunun önemi olmadığını, herhangi bir konunun sanat gücünü ifadeye neden olabileceğini ispat etti. Çizgi halindeki tuşlar ile çalışması da resim sanatına getirdiği yenilikler arasında yer aldı. Sanat gücü, denge hissinde ve ifadesindeydi.
"Peki, başka ne diyeyim? İçimizden geçen düşünceler dışarıdan görünüyor mu ki? İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir, ama hiçbir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla; gelip geçenlerse yalnızca bacadan çıkan cılız dumanı görürler ve yollarına devam ederler. Şimdi bak, yapılması gereken şu: içindeki o ateşi körüklemeli kişi, kendi kendine yeterli olmalı, büyük bir sabırsızlıkla, ama yine de sabırlı birinin gelip o ateşin yanına oturacağı -belki de hep orada kalmak üzere- saati beklemeli. Tanrı'ya inanan kişi, önünde sonunda, er geç gelecek olan o saati beklemesini bilmeli."
"İçimde büyük bir ateş yanıyor, fakat kimse ateşin başında ısınmak için gelmiyor ve yanından geçenler sadece dumanı görüyor."
Ölümünden sonra, Paris'te Bağımsız Sanatçılar sergisinde eserleri teşhir edildi ve bir anda meşhur oldu. 37 yıllık ömrünün son 3-4 yılında yaptığı tablolar ile resim dünyasının ölmezleri arasına girdi.
"Sen de zaman zaman aşık oluyor musun, Theo? Olmanı isterdim, çünkü inan bana, küçük dertlerinde bir değeri var. İnsan kimi zaman üzgündür, öyle anlar olur ki cehennemde sanırsın kendini ama başka, daha güzel şeyler de vardır."
"Tüm içtenliğiyle yaşayan, türlü dertlerle, bin bir düş kırıklığıyla karşılaşan, ama bunlardan yıkılmayan, bunlara boyun eğmeyen kişi, işleri her zaman rast gitmiş ve görece bir refah içinde yaşamış kişiden çok daha değerlidir."