Arama
Yahya Kemal’in şiirlerinde İstanbul
Şiir ve nesirleri ile edebiyatımıza damgasını vuran Yahya Kemal, gerçek bir İstanbul hayranı idi. Şiirlerinde milletimizin meselelerinden kendi dünyasına kadar geniş bir yelpaze çizen şair, İstanbul'u daima göz önünde tuttu. Vekillik yaptığı dönemde dahi en ufak bir fırsatta soluğu İstanbul'da aldı. Peki, Yahya Kemal şiirlerinde İstanbul nasıl geçer?
"Firdevs bu şehrin şeb ü rûzunda ıyândır
Her çeşmeden ab-ı şerefâbâd revandır
Bir cûy-i bahârın negamâtıyle dolar gûş
Dil farkına varmaz ki akan cûy-i zamandır
Her lâhzası bir zemzeme-i Suz-i Dilârâ
Her sâati bir fasl-ı Beyatî Araban'dır
Her bağına ziynet nice bir serv-i hırâman
Her kasrına revnak nice bir şûh-ı cihandır"
Yahya Kemal Beyatlı
(x) 🔍 Bilgi Notu:
İlk şiirlerini Selanik'te bulunduğu yıllarda yazan şair, "Esrar" lakabını kullandı.
"Aşkın şeref diyarını gördümdü bir zaman.
Yıldızlarıyla başka bir âlemdi her gece.
Kıpkırmızıydı şanlı ufuklarda her şafak.
Cananla çıktığım tepeler... Başta Çamlıca...
Hala muhayyilemde parıldar, resim gibi,
Yârin dudaklarında bitip başlayan visal.
Cananla gezdiğim kıyılar, sürdüğüm hayat,
Öz mavilikle çerçevelenmiş o levhada,
Ömrün muradımızca geçen mutlu günleri.
Yaş bastı. Görmedim nice yıldır o yerleri.
Görsem de görmesem de bu indimde bir benim;
Mademki şimdi her biri kalbimdedir benim."
Yahya Kemal Beyatlı
(x) 🔍 Bilgi Notu:
İstanbul'da bulunduğu yıllarda muhtelif dergilerde yayınladığı şiirlerde Agâh Kemal mahlasını kullandı.
"Gelmek'çün ikinci bir hayâta,
Bir gün dönüş olsa âhiretten;
Her rûh açılıp da kâinâta,
Keyfince semâda bulsa mesken;
Tâlih bana dönse, nâzikâne;
Bir yıldızı verse mâlikâne;
Bigâne kalır o iltifâta,
İstanbul'a dönmek isterim ben.
Bin bir tepe yükselen Boğaz'dan
Baktıkça vatan görünsün engin;
Her yıl, bir ömür boyunca, yazdan
Yelkenler açılsın ufka gergin.
Lâkin bu ikinci varlığımda,
Son devrede, ihtiyarlığımda,
Artık çekilince söz ve sazdan,
Ömrüm İç-Erenköyü'nde geçsin."
Yahya Kemal Beyatlı
(x) 🔍 Bilgi Notu:
Yıllar sonra Servet-i Fünun edebiyatçıları hakkında "Türkçe'den uzaklaşmış, yapma bir dil, tatlı su lehçesi" ifadelerini kullandı.
"Güneş altın denizden alçalıyor;
Nice kayserlerin donanmaları
Uçurum ufka durmadan dalıyor.
Gökte milyonla gizli tellerden
Gene milyonla gizli parmaklar,
Son hazin marşı durmadan çalıyor.
Artık enginleşince mavi sükûn,
Artıyor gökyüzünde yıldızlar…
Gece gittikçe başka hâl alıyor.
Suyu ürpertiyor çıkan rüzgâr,
Şimdi sahil boyunca Maltepe'yi
Köpüren mavi dalgalar yalıyor
Kanmadık gaşy eden bu maviliğe
Ne yazık! Geçmek üzredir bu gece;
Ey gönül fecre az zaman kalıyor!"
Yahya Kemal Beyatlı
(x) 🔍 Bilgi Notu:
Sorbonne Üniversitesi Siyaset bölümünde okuyan şair, edebi gelişimini burada sürdürdü.
"Şafaktan önce uyandım bahar odamdaydı.
Mayıs, çiçekleri etrafa öyle bir yaydı
Ki varlığım büyülenmişti en derin haz'la
Cihanda lezzet alınmaz bu duygudan fazla.
Seven kadınla seven erkeğin visali gibi,
Bütün saadet olan mevsimin bu hali gibi,
Sürekli sevgiyi duydukça anne toprak'tan.
İçimde korku nedir kalmıyor yok olmaktan.
Hayatı rayiha gibi sihriyle sindiren toprak,
Bugün ne semtine baksam, çiçek, çimen, yaprak!
İçinde rahata varmış yatan aziz ölüler
Demek ki böyle bahar örtüsüyle örtülüler!"
Yahya Kemal Beyatlı
(x) 🔍 Bilgi Notu:
Dokuz yıl süren Paris hayatından sonra İstanbul hasretine dayanamayarak geri döndü.