Arama
Yazar ve şairlerimizin en yakın dostu kediler
Kediler günümüzde çok popüler, neredeyse bir internet fenomenine dönmüş durumdalar! Hayatımızın pek çok noktasında iç içe yaşadığımız kediler, birçok yazar ve şairin yazma eylemine eşlik ve yakından tanıklık eden eşsiz bir dost aynı zamanda.. Birçok şiir, hikaye, roman ve denemeye konu olan kediler, tarih boyunca edebiyatçıların ilgisini çekmeyi başardı. Dünya Kediler Günü dolayısıyla kedi sevgisinin edebiyatımızda nasıl yer edindiğine göz atalım…
📌 Kediler, Necip Fazıl'ın dizelerine yansıdığı gibi Nazım Hikmet'in şiirlerinde de karşılığını bulmuş. Nazım Hikmet Masalların Masalı isimli şiirinde Necip Fazıl'da olduğu gibi kediyi öyküsel bir atmosferin ortasına yerleştiriyor. Şairin diğer şiirlerindeki ideolojik örgünün aksine Masalların Masalı, yaşamın ve doğanın güzel ezgisini mırıldanıyor. Doğa büyük bir huzurla yaşamla bütünleşiyor ve bir kedi yine uyuyor…
"Su başında durmuşuz.
Su serin, Çınar ulu,
Ben şiir yazıyorum.
Kedi uyukluyor
Güneş sıcak.
Çok şükür yaşıyoruz.
Suyun şavkı vuruyor bize
Çınara bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze..."
🔎 Nazım Hikmet'in kedi sevgisiyle ilgili farklı bir hikayesi de var. Kız kardeşinin kedisi için yazdığı şiiri hocası Yahya Kemal'e gösteren Nazım Hikmet, hocasından farklı bir karşılık almış. Yahya Kemal, bir kediyi bile övmesini bilen Nazım Hikmet'in şair olabileceğini müjdelemiş…
"Yeşil deniz gibi gözleri vardı
Beyaz tüyleriyle bir küme kardı
Ağzını süsleyen sedef dişlerdi
Baygın nazarı ta ruha işlerdi"
📌 Edebiyatımızın muzip ismi Orhan Veli, Süleyman Efendi'nin nasırına şiir yazar da kedilere yazmaz mı? Yazar elbette, hem de kendi tarzından ödün vermeden bambaşka bir bakış açısıyla!
"Ayrı dünyalara ait" sokak kedisi ve ciğerci kedisi üzerinden şiirini kurgulayan Orhan Veli, sosyal sınıf farklılıklarını sembolik bir dille anlatmış.
"Uyuşamayız seninle yollarımız ayrı;
Sen ciğercinin kedisi ben sokak kedisi;
Senin yiyeceğin kalaylı kapta;
Benimki aslan ağzında;
Sen aşk rüyaları görürsün, ben kemik
Ama seninki de kolay değil, kardeşim;
Kolay değil hani;
Böyle kuyruk sallamak…"
📌 Evler şairimiz Behçet Necatigil de evlerimizin şenliği kedileri şiirlerine konu edinmiş. Fakat ünlü şair, şiirinde kedileri evlerde "hapis" olarak tanımlarken; bir nevi yalnızlık ve kalabalıkların baş aktörü insan ve kedilerin hikayesini anlatmış…
"Evlerde hapis kediler
Yalnız nedir söyledikleri
Okşarsınız
Bir kenara çekilirler.
Kıvrıldıkları köşede
Gene sizde gözleri
Yerinizden kalksanız
Peşinizden gelirler.
Sizken tek sahipleri
Kalabalık isterler
Belki hepsi sizin gibi
Yalnız kediler."
📌 Yedi güzel adamın özgün sesi Cahit Zarifoğlu Uyarılan Şair isimli şiirinde kedi ve yalnızlık imgelerini bir arada kullanmış. Doğa ve tabiat unsurlarla örülü şiirde yaşam ve ölüm iç içe adeta dans ediyor. Ve şairlerin sükunet limanları kediler, bir yalnızlığı miyavlayıp duruyor...
"Bakımlı parkların görgülü ağaçları
eli yüzü düzgün kibar dalları
Sarı yaprakları günışığını sarınmış bırakmamış
Banklardan her birinde gündüzden kalma bir koku
Bir kedi miyavlar yalnızlık hakkında
elinde bir belgeyle geçer
Yakın denizde bir derinlik kokusu
ve kımıldayan bir ölüm duygusu
Ve deniz
Onun sularda olmayan bir sesle
mendireğin iri kayalarına yalvarışı
Işıklarını takınmış zillerini kapamış son ada vapuru
Haydi ay da sulara kaysın denize yaysın gümüş dantelasını"
📌 Edebiyatımızın yaşayan en büyük kalemlerinden biri olan Sezai Karakoç, "Çocukluğumuz" isimli şiiriyle bizi hatıralarına doğru bir yolculuğa çıkarıyor. Kedi imgesi bu şiirde şairin özlemini duyduğu yıllara ait güzel bir anı olarak karşımızda…
"Kediler mangalın altında uyurdu
Biz küllenmiş ekmekler yerdik razı
İnanmış adamların övüncüyle
Sabırla beklerdik geceleri
Şimdi hiç birinden eser yok
Gitti o geceler o cenk kitapları
Dağıldı kalelerin önündeki askerler
Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi"
Şairlerde olduğu gibi kediler hakkında her birimizin farklı düşünceleri olsa da değişmeyen tek gerçek; asırlardır dostluklarıyla hayatımıza renk kattıkları...
Editör: Büşra Özkan