Arama
Yunus Emre Şiirleri: Anlamlı, Tasavvufi En Güzel Yunus Emre Sözleri
Şiirleri ile Anadolu'yu mayalayan en önemli isimlerden olan Yunus Emre, edebi hafızamızda çok önemli bir yer tutar. Karacaoğlan ile beraber Türkçe'nin süt dişleri olarak anılan Yunus, şiirlerini Allah sevgisi etrafında kaleme alır. Yazılması üzerinden asırlar geçmesine rağmen Yunus Emre şiirleri ve sözleri okuyucular tarafından sıklıkla okunmakta, bestelenerek okunmaktadır. Sizler için Yunus Emre şiirleri ve Yunus Emre sözlerini derledik.
İlim ilim bilmektir
İlim ilim bilmektir,
İlim kendin bilmektir,
Sen kendini bilmezsin,
Ya nice okumaktır
Okumaktan murat ne
Kişi Hak'kı bilmektir,
Çün okudun, bilmezsin,
Ha bir kuru emektir.
Okudum, bildim deme,
Çok tâat kıldım deme,
Eğer Hak bilmezisen,
Abes yere yelmektir.
Dört kitabın mâ'nisi,
Bellidir bir elifte,
Sen elifi bilmezsin,
Bu nice okumaktır
Yiğirmi dokuz hece
Okursun uçtan uca
Sen elif dersin hoca,
Ma'nisi ne demektir
Yunus Emre der hoca,
Gerekse bin var hacca,
Hepisinden iyice,
Bir gönüle girmektir.
Kalanlara selam olsun
Bu dünyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua
Kılanlara selam olsun
Ecel büke belimizi
Söyletmeye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara selam olsun
Tenim ortaya açıla
Yakasız gömlek biçile
Bizi bir asân vechile
Yuyanlara selam olsun
Azrail alır canımız
Kurur damarda kanımız
Yuyacağın kefenimiz
Saranlara selam olsun
Selâ verile kastımıza
Gider olduk dostumuza
Namaz için üstümüze
Duranlara selam olsun
Dünyaya gelenler gider
Hergiz gelmez yola gider
Bizim halimizden haber
Soranlara selam olsun
Miskin Yunus söyler sözün
Yaş doldurmuş iki gözün
Bizi bilmeyen ne bilsin
Bilenlere selam olsun
Gönüller Yapmaya Geldim
Benim bunda kararım yok, ben bunda gitmeye geldim
Bezirgânem metâım çok, alana satmaya geldim.
Ben gelmedim dâviyüçün, benim işim seviyüçün
Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldim.
Dost esriği deliliğim, âşıklar bilir neliğim
Değşürüben ikiliğim, birliğe yetmeye geldim.
Ol hâcemdir ben kuluyam, dost bahçesi bülbülüyem
Ol hâcemin bahçesinde şâd olup ötmeye geldim.
Bunda bilişmeyen canlar, anda bilişemez onlar
Bunda bilişüb dost ile, ömrüm harc etmeye geldim.
Yunus Emre âşık olmuş, mâşûkun derdinden ölmüş
Gerçek erin kapısında, hâlim arz etmeğe geldim.
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk neyledi
Gâh eserim yeller gibi
Gâh tozarım yollar gibi
Gâh akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi
Akar suların çağlarım
Dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım
Gel gör beni aşk neyledi
Ya elim al kaldır beni
Ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm ilden ile
Şeyh anarım dilden dile
Gurbette halim kim bile
Gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluban yürürüm
Ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melûl olurum
Gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yareyim
Dost elinde avareyim
Gel gör beni aşk neyledi
Geldi geçti ömrüm benim
Geldi geçti ömrüm benim,
Şol yel esip geçmiş gibi.
Hele bana şöyle gelir,
Şol göz açıp yummuş gibi.
İşbu söze Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur,
Bir gün ola çıka gide,
Kafesten kuş uçmuş gibi.
Miskin âdem oğulları
Ekinlere benzer gider,
Kimi biter, kimi yiter,
Yere tohum saçmış gibi.
Bu dünyada bir nesneye,
Yanar içim, göynür özüm,
Yiğit iken ölenlere,
Gök ekini biçmiş gibi.
Bir hastaya vardın ise,
Bir içim su verdin ise,
Yarın anda karşı gele,
Hak şarabın içmiş gibi.
Bir miskini gördün ise
Bir eskice verdin ise
Yarın anda karşı gele
Hulle donun biçmiş gibi
Yunus Emre bu dünyada,
İki kişi kalır derler,
Meğer Hızır İlyas ola,
Ab-ı hayat içmiş gibi.