Arama
Kültür mirasımız: tesbih
Geçmişten günümüze manevi varlığını koruyan tesbihler, Osmanlı döneminde erkeklerin çeyizi olarak kabul edilirdi. Ne amaçla kullanılırsa kullanılsın tesbih, zamanla kültürümüzün vazgeçilmez bir parçası haline geldi. Günümüzde ise tesbih, Allah'ı (CC) zikretmek, stres atmak için kullanılıyor.
Cumhuriyet döneminin tesbih ustaları
🔸 Cumhuriyet döneminin başlarından elektrikli torna dönemine kadar Horoz lakaplı Hasan Usta, Halil Usta, Tophaneli İsmet, Arap ve Sarı Nûri ustalar, Edirnekapılı Galip Usta, Tosunum Halil, Akgerdan Mehmed Efendi, Kehribarcı Muhiddin en tanınan tesbih ustalarıdır.
🔸 Bazı ustalar yaptıkları tesbihin maddesine göre sedefçi, kehribarcı, fildişici gibi lakaplarla anılır.
Tesbih türleri ve sahip olduğu özellikleri
🔸 Oltu Taşı Tesbih: Erzurum yöresinden çıkarılan oltu taşı, stres azaltıcı etkilerinin yanında estetik olarak da sıklıkla tercih edilir. En pahalı tesbih türleri arasında yer alan oltu taşı tesbihler, en meşhur türlerden biridir.
🔸 Doğal Taş Tesbih: Ametist, akik, ay taşı, sedef, safir, firuze gibi taşlar tesbih yapımında kullanılır.
🔸 Kuka Tesbih: En çok tercih edilen modeller arasında olan kuka tesbih, kullandıkça renk değiştirmesiyle dikkat ve ilgileri toplar. Hammaddesinin ağaç olması ve dayanıklı olmasından dolayı kullanım açısından kolaylık sağlar.
🔸 Kehribar Tesbih: Kıymetli türler arasında yer alan kehribar tesbih, taşın farklı şekillerde işlenmesiyle elde edilir. Toplamda 256 farklı tona sahip olmasıyla sevilen tesbih çeşitleri arasında yerini alır.
Tesbihin unsurları
➡ Tesbih çekme: Tesbih yapımı anlamına gelir.
➡ Habbe: Tesbihin ipe dizilen delikli boncuklarıdır, yapımı ustalık ister.
➡ Durak/nişane: Müezzin olarak da bilinir. 99'luk tesbihlerde 33 ve 66'dan sonra konulur.
➡ Pul: 99'luk tesbihlerde 12. habbeden, 33'lüklerde ise beşinci habbeden sonra takılan mercimek tanesine benzer yassı pulun ismidir, 7. ve 11. habbelerden sonra da konulur.
➡ İmame: Tanelerin dizili olduğu ipin iki ucunun buluştuğu yerdeki parçanın adıdır. Sanatkarın sanatını gösterdiği en önemli kısım imâmedir.
➡ Düğümlük: İpin iki ucunun, bir tanenin içine girip üstten tek iplik olarak çıkan ve düğümün içinde gizlendiği yerdir.
➡ Ara Taneler: Düğümlükten sonra ipe dizilen üç tanenin ismidir.
➡ Sikke / Ara parça: Ustaların bazı modellerde imâmeden sonra, hâtimeden önce Mevlevî Sikkesi veya lale şeklinde ilave ettikleri parçanın adıdır.
➡ Tepelik / Hatime: İki ucu burulmuş olan ipin bittiği yere takılan parçadır. Ustanın sanatını sergilemesi bakımından önemli olup imameyle uyumlu olmasına dikkat edilir.
➡ Çivi: Hâtimenin üstündeki deliğe tıpatıp oturan, ipin iki ucunun bağlanıp sıkıştırıldığı kilit noktası olan alt tarafı delikle aynı şekle sahip kısımdır.
➡ Kamçı / Püskül: İmameden sonraki kısıma takılan ibrişimden, ipekten, gümüş ya da altın tellerden yapılmış bölümdür.