Arama
Allah'ın mümin kuluna verdiği ilham: Muvafakat-ı Ömer
İslam'ın ikinci halifesi Hz. Ömer, Resul-i Ekrem'in en yakın dostlarından biriydi ve Peygamberimiz çeşitli konularda sık sık onunla istişare ederdi. Hz. Ömer, İslam'ın hükümleri konusunda ileri görüşlülüğü ile ön plana çıkmış, onun bu özelliği nazil olan ayetlerle teyit edilmiş; bu ayetler "Muvafakat-ı Ömer" olarak adlandırılmıştı. İslam dinindeki bazı hükümler konusunda ileri görüşlülük gösteren Hz. Ömer'in firasetine oğlu Abdullah da "dediği mutlaka çıkar" şeklinde işaret etmişti. Allah'ın mümin kuluna verdiği ilhamla Hz. Ömer'in daha nazil olmadan evvel temenni ettiği o ayetler…
"Ya Resulallah! Huzurunuza iyi niyetli veya fasık kişiler gelip sizlerle (veya hanımlarınızla) görüşebiliyorlar. Hanımlarınıza söyleseniz de (ihtiyaten) örtünseler dedim.
Bunun üzerine Ahzâb suresinin 59. ayeti "Ey Peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve müminlerin kadınlarına söyle örtülerini üzerlerine alsınlar" şeklinde hicab ayeti nazil oldu."
Peygamberimizin hanımları bir defasında kendisine kıskançlık göstermede ittifak etmişler ve megafir koktuğunu belirterek nereden geldiğini sormuşlardı.
Peygamberimiz, Zeyneb bin Cahş'ın yanında bal yediğini belirtmişti. Hz. Ömer ben bu hadiseyi duyunca kadınların yanına giderek:
"Ey kadınlar! Ya bu hırçınlığınızdan vazgeçin yahut Allah, sizin yerinize daha hayırlı hanımlar verir" demiş ve Tahrim suresinin 5. ayeti olan "Eğer o sizi boşayacak olursa belki de Rabbi ona sizden daha hayırlısını verir" hükmü nazil olmuştu.
İbn Hacer'in 15, Suyûti'nin 20 civarında belirttiği diğer muvafakatların bazıları şu şekildedir:
Bedir'de alınan 70 esirin çoğunluk tarafından fidye karşılığı serbest bırakılması istenmişti. Hz. Ömer ise bunların öldürülmesi gerektiğini söylemişti.
Enfal suresinin 68. ayeti "Allah'tan bir yazı geçmemiş olsaydı aldığınız fidyeden dolayı azap dokunurdu..." şeklinde Hz. Ömer'i destekler mahiyette nazil olmuştu.
Münafıklardan Abdullah bin Übey öldüğünde, onun Müslüman oğlu Abdullah Peygamberimizi cenaze namazına çağırmış, Hz. Ömer ise karşı çıkmıştı.
Bunun üzerine Tevbe suresinin 84. ayeti "Onlardan (Münafıklardan) ölen hiçbirine asla namaz kılma, kabri başında da durma" hükmü nazil oldu.
İslam'ın ilk dönemlerinde içki haram değildi. Birden yasaklama da gelmedi. Hz. Ömer ise içkinin yasaklanmasını istiyordu.
Hicret'in 4'üncü yılında Maide suresi 90 ve 91. ayetleri ile "Şarap, kumar, dikili taşlar, fal ve şans okları birer şeytan işi pisliktir..." hükmü bunların haramlığını kesin olarak bildirdi.