Arama
Allah'ın yasakladığı davranışlar hakkında 40 hadis
Helal ve haram sınırları yüce Allah'ın kullarına bahşettiği alanlardır. Bunlar insanları kötülüklerden uzaklaştırıp iyi olana yaklaştırır. Müslümanlar bu sınırları, Kur'an-ı Kerim ve Hz. Peygamber'in hadisleri ile öğrenir. Yüce Allah'ın hoş görmediği hasletlerden bazıları kibir, gıybet, faiz yemek, riyadır. Sizler için, Allah'ın yasakladığı davranışlar hakkında 40 hadisi derledik.
Enes'ten (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Ben Miraç'a çıkarıldığımda bir topluluğun yanından geçtim. Bunlar bakırdan tırnaklarıyla yüzlerini ve göğüslerini tırmalıyorlardı. Bunun üzerine 'Yâ Cebrail, bunlar kimdir?' dedim. 'Bunlar, insanların etini yiyen (gıybet eden)ler, onların şeref ve onurlarına ilişenlerdir.' cevabını verdi."
(Ebû Dâvûd, Edeb, 35)
Huzeyfe'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: Ara bozmak için laf getirip götüren kimse, cennete giremez.
(Müslim, İmân, 168-170; Buhârî, Edeb, 49, 50)
İbn Mes'ûd'dan (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Ashâbımdan hiçbiri diğeri hakkında (hoşlanmayacağım) bir şeyi bana ulaştırmasın. Çünkü ben yanınıza size karşı kalbimde en küçük bir olumsuzluk olmaksızın çıkmak isterim.
(Ebû Dâvûd, Edeb, 28; Tirmizî, Menâkıb, 63)
Ebû Hüreyre'den Resûlullah'ın (sav) şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: "İnsanların (altın, gümüş vb.) madenleri gibi olduklarını görürsünüz. Câhiliye devrinde hayırlı olanlar, anlayışlı olduklarında İslâm devrinde de hayırlıdırlar. Yönetim hususunda da insanların en hayırlıları, yöneticiliği hoş görmeyenlerdir. İnsanların en kötü olanları ise, birine bir yüzle, diğerine de başka bir yüzle gelen iki yüzlü kimselerdir."
(Buhârî, Menâkıb, 1; Müslim, Fedâilü's-sahâbe, 199)
Abdullah b. Amr b. Âs'tan (ra) nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Şu dört huy kimde bulunursa o, tam bir münafık olur. Kimde bunlardan biri bulunursa onu bırakıncaya kadar kendisinde münafıklıktan bir özellik kalmış olur: (Kendisine bir şey) emanet edildiğinde ihanet eder. Konuştuğunda yalan söyler. Söz verdiğinde sözünü tutmaz. Husumet güttüğünde haddi aşar.
(Buhârî, Îmân, 24, Buhârî Mezâlim, 17; Müslim, Îmân, 106)