Arama
Belirli dünya hayatının sonu: Ecel
İnsan dünya üzerinde imtihanı vesilesi ile var olur. Her mahlukatın bir sonu olduğu gibi bir gün hakikat tecelli eder ve insan da kendisine ayrılan sürenin sonuna gelir. Dünya hayatı için belirlenen sürenin sonunu ifade etmek için kullanılan ecel kavramı, Kur'an-ı Kerim ve hadis-i şeriflerde sıklıkla geçer. Esasında ecel, dünya hayatının sonunu olduğu gibi ahiret hayatının da başlangıcını içinde barındıran bir kavramdır.
◾ İbnu Mes'ud (RA) anlatıyor:
"Hz. Peygamber (SAV) bir gün yere çubukla, kare biçiminde bir şekil çizdi. Sonra, bunun ortasına bir hat çekti, onun dışında da bir hat çizdi. Sonra bu hattın ortasından itibaren bu ortadaki hatta istinad eden bir kısım küçük çizgiler attı.
Resulullah (SAV) bu çizdiklerini şöyle açıkladı: Şu çizgi insandır. Şu onu saran kare çizgisi de eceldir. Şu dışarı uzanan çizgi de onun emelidir. (Bu emel çizgisini kesen) şu küçük çizgiler de musibetlerdir. Bu musibet oku yolunu şaşırarak insana değmese bile, diğer biri değer. Bu da değmezse ecel oku değer"
(Buhârî, Rikak 3 / Tirmizî, Kıyamet: 23 / İbnu Mace, Zühd)
◾ Hz. Enes (RA) anlatıyor:
Resulullah (SAV) yere bir çizgi çizdi ve:
"Bu insanı temsil eder" buyurdu. Sonra bunun yanına ikinci bir çizgi daha çizerek: "Bu da ecelini temsil eder" buyurdu. Ondan daha uzağa bir çizgi daha çizdikten sonra: "Bu da emeldir" dedi ve ilâve etti: "İşte insan daha böyle iken (yani emeline kavuşmadan) ona daha yakın olan (eceli) ansızın geliverir."
(Buhârî, Zühd 25 / İbnu Mâce, Zühd 27)